"Toen zeiden zij: Dit zijn uw goden, Israël, die u uit het land Egypte geleid hebben." (Exodus 32:4b)
Dit is natuurlijk het meest verschrikkelijke wat je kunt bedenken. Mozes is nog op de berg en is daar uitgebreid met God in gesprek. God is nog druk bezig om met Zijn vinger in een steen de tien woorden te schrijven die de verbondsluiting compleet moesten maken en het volk, beneden aan de berg vind het te lang duren en vraagt om een beeld van God. Natuurlijk was Mozes lang op de berg en het is ook wel eerlijk om eens aan elkaar te vragen wat er gebeurt als je verwacht dat iemand binnen een bepaalde tijd terug is en hij is er niet. De angst slaat om je hart en je bent bang voor het ergste. Is Mozes dan dood?
Nee, Mozes is niet dood. De heiligheid van God was wel nadrukkelijk aanwezig, maar God Zelf had Mozes in Zijn nabijheid geroepen. En was het volk niet keer op keer er achter gekomen dat God werkelijk bij hen was? Iedere keer weer ging God voor hen uit. Nee, niet in een beeld, ze konden God ook niet beschrijven, Hij was in de wolk. Maar, Hij was er altijd. En ook nu was nog steeds te zien dat God er was op de berg. En dan kiest het volk er voor om naar Aäron toe te gaan en te zeggen: Aäron, je broer komt echt niet meer terug, maak een beeld van de goden die ons uit Egypte hebben geleid.
Het volk kiest er niet voor om een andere god te gaan dienen, ze vragen alleen om God tastbaar en zichtbaar te maken. Het gaat hier om het tweede gebod dat overtreden wordt. Ze maken een afbeelding van God. Meer doen ze niet, moet God daar dan zo kwaad om worden dat Hij het hele volk wil ombrengen?
Even een stap in onze richting: Hoe is het eigenlijk met onze beelden van God? Welke gedachten van God komen er in jou denken op als God te lang zwijgt? Is het (denk)beeld van God dan werkelijk zoals het is? Die vraag is echt belangrijk. Ik kom veel mensen tegen met verwrongen beelden van God. Vaak vanuit teleurstelling omdat God niet deed wat je verwachtte. Israël maakt letterlijk een afbeelding van God op de manier hoe ze dachten dat Hij eruit moest zien. En wij doen niet veel anders. Niet met goud, maar heel vaak wel in ons denken.
Waarom heeft God niet gewild dat we een beeld van Hem zouden hebben? Waarom wordt Hij zo kwaad? Er is maar één antwoord: elk beeld van God dat wij bedenken en waarvan wij zeggen 'dit is God' is een devolutie van God. Het brengt God naar beneden. Elk beeld van God is altijd incompleet. God is de gans Andere. Hij is altijd groter dan ons denken. De Bijbel heeft heel veel woorden voor God nodig om alle facetten van God te kunnen beschrijven. Daarom mogen wij Hem nooit vangen in een beeld. Hij overstijgt al ons denken. En dat lijken soms tegenstellingen, maar het maakt God enigszins bevatbaar voor ons kleine verstand. Dan is Hij Vader èn Rechter, Leeuw èn Lam, Liefde èn Toorn.
Gebed: Almachtige God, Ik dank U dat U niet te bevatten bent en boven al het aardse uitgaat. Bewaar mij ervoor dat ik U wil kunnen bevatten en laat mij genieten van Uw grootheid in Wie U bent.
