"Hij is zoveel meer geworden dan de engelen als de Naam die Hij als erfdeel ontvangen heeft, voortreffelijker is dan die van hen." (Hebreeën 1:4)
Het zevende aspect waarmee de Zoon aan het begin van de Hebreeënbrief wordt aangeduid als het spreken van God in de laatste dagen is dat Hij een grotere naam heeft dan de engelen. En pas nu komt eigenlijk de intieme relatie tussen de Vader en de Zoon in beeld. En eigenlijk laat dit zevende aspect van de Zoon nog veel dieper zien wat het zowel de Vader als de Zoon heeft gekost, toen de Zoon naar de aarde ging om de reiniging van de zonden door Zichzelf tot stand te brengen.
De Zoon wordt nu, als een soort triomfkreet van de schrijver genoemd als de hoogste Naam. Hij heeft een Naam gekregen boven alle Naam. Hij is zoveel meer geworden dan de engelen. En het verschil tussen de Zoon en de engelen is net zo groot als het verschil tussen dè Naam die Hij als erfdeel kreeg en de naam van die van de engelen. Want hoewel de Zoon Zichzelf minder maakte dan de engelen toen Hij uit de hemelse gewesten wegging naar de aarde, is er niemand geweest waarover God de Vader uitriep: "U bent Mijn Zoon, heden heb Ik U verwekt."
God de Vader Zelf, verwekte op aarde Zijn Eigen Zoon. En die Zoon is de Zoon waarmee de Hebreeënbrief begon. De Zoon waardoor God in het laatste van de dagen sprak. Gods Eigen Zoon, door God Zelf op aarde verwekt. En als we dit beseffen, hoe groot is dan het lijden in de hemel geweest vanwege onze zonden.
Want dit heeft niet alleen het lijden voor de Zoon met zich meegebracht, maar ook het lijden van de Vader, Die Zijn Eigen Kind Jezus op aarde intens heeft zien lijden. En hoewel daarmee Gods toorn over de zonde werd geblust, moet dit lijden van de Vader intens en niet te bevatten zijn geweest.
De heerlijkheid van Jezus in de hemel legde Hijzelf af door naar de aarde te gaan en hoe groot is deze afstand geweest. Het was nodig voor ons dat God op deze manier zou spreken. Al die fragmenten uit het Oude Testament lieten wel iets van Gods genade zien, maar dit spreken van God door de Zoon, die alles aflegde is een spreken dat getuigd van onbegrijpelijke, onbevattelijke, onmetelijke en immense liefde voor jou en mij.
De Man met de Allerhoogste Naam geeft Zich volledig, terwijl Hij dit niet hoefde te doen. En de onmetelijke God gaf Zichzelf om alles in orde te brengen waar Hij niets aan fout had gedaan. Als je deze 40-dagentijd iets wil beseffen van de diepte van het lijden van Jezus, dan moet je deze waarheid van vandaag tot je laten doordringen. Niemand was er hoger dan de Zoon, Hij was God Zelf in het vlees. En Hij liet Zichzelf vernietigen.
En wat mensen niet deden, doen de engelen wel, toen de Zoon in de wereld werd gebracht: Ze aanbidden Hem! Zouden wij niet volgen in aanbidding met de engelen. Glorie aan de Zoon.
Gebed: Zoon van God, U bent de Allerhoogste en U hebt de Naam boven alle namen. U komt ook mijn glorie en aanbidding helemaal toe. U kwam, als de Zoon van Uw Vader. Vader dank U wel dat U Uw Eigen Zoon stuurde en gaf. Om mij vrij te maken, gaf U werkelijk alles!
