"... en aan een ander profetie..." (1 Korinthe 12:10b)
Er is geen belangrijke gave dan de gave van profetie. Misschien is het op het oog de minst in het oog springende gave, maar het is wel de belangrijkste. Alle andere gaven onderstrepen het Evangelie, maar profetie spreekt juist woorden van God uit. In hoofdstuk 14 gaat Paulus nog uitgebreid in op profetie en het belang ervan. Nu zullen we het dan ook kort overdenken, om er in hoofdstuk 14 verder op terug te komen. Profetie zijn woorden van God die we spreken, niet door studie, niet door Bijbelschooltraining of wat dan ook. Ook de gave van profetie is puur geestelijk en de inhoud van de profetie is alleen beschikbaar door de Heilige Geest.
Nu zou je kunnen denken dat profetie iets is dat alleen met de toekomst te maken heeft. Misschien zelfs wel een soort toekomst voorspellen op een christelijke manier, maar dat is het niet. Soms kan God woorden geven die inderdaad met de toekomst te maken hebben, maar het kan net zo goed met zonden en vermaning te maken hebben. Het gaat om woorden die God geeft die we moeten doorgeven, zonder dat wij dit op welke manier dan ook hebben bedacht.
Waar het bij gave van inzicht en wijsheid nog ging over inzicht in bepaalde situaties, gaat het hier veel meer om het feit dat het soms niet eens duidelijk is waarom bepaalde dingen gezegd moeten worden. God geeft door Zijn Geest woorden die op Zijn tijd gesproken moeten worden. Het zijn altijd woorden van God, gericht op de opbouw van de gemeente en de groei van Gods Koninkrijk. Een kenmerk van profetie is dat het wel vermanend kan zijn, maar nooit veroordelend. Juist deze gave is een gave die belangrijk is omdat hierdoor God spreekt in woorden van visie.
Opmerkelijk is dat deze gave er eigenlijk altijd dus al is geweest. Mozes wenste al het het hele volk profeten waren en opmerkelijk is het dat ook Filippus vier dochters had die profetessen waren. Van niet ene gave staat er zo nadrukkelijk dat deze er ook is voor de zusters onder ons. En wat daarbij komt is dat profetie ook eigenlijk het vervoersmiddel kan zijn voor andere gaven.
Misschien herken je dit gevoel wel: je voelt dat je in een bepaalde situatie iets moet zeggen, omdat het op je hart ligt. Niet omdat het iets is wat jij graag wilt bereiken of omdat je iemand even op zijn plek wil zetten, maar omdat je sterk gedrongen wordt om woorden te spreken. Laatst sprak ik ergens over vrijheid en slavernij, terwijl ik dat eigenlijk op die plek niet zag zitten. Simpelweg omdat ik dacht dat dit een gemeente was die hier niets van zouden begrijpen. Maar juist in die gemeente was dat het woord van God dat ze nodig hadden. Achteraf kwamen meerdere mensen naar mij toe om dat te vertellen. Het waren precies die woorden van God, niet te beredeneren waar de drang vandaan kwam, die daar nodig waren. Dit was Gods waarheid dat daar nodig was.
Probeer vooral veel in gesprek te zijn met God, en geef God ook de ruimte om je woorden te geven in elke situatie. Niet oplossend, maar gewoon woorden van God, dat is profetie.
Gebed: Heilige Geest, zegt U het maar, welke woorden van U mag ik doorgeven om Uw gemeente te bouwen?
