“Vanaf die dag hield Saul David in het oog.” (1 Samuël 18:9)
Het is wel opmerkelijk hoe twee leiders op elkaar reageren. Niet dat Saul wist dat David de nieuwe koning zou worden, maar het is wel duidelijk dat Saul in de problemen begint te komen, want na de overwinning van David op Goliath is de strijd beslecht en blijkbaar heeft dat onder het volk ook nogal wat gevolg gehad. Want hoewel het leger onder gezag van Saul stond, is de overwinning op de Filistijnen na de val van Goliath, toegeschreven aan David.
David overwon op een geestelijke manier Goliath. Hij streed de missie van God en of dat op een niet alledaagse manier was, maakt David op dat moment niets uit. Hij doet slechts wat God zegt dat hij moet doen. En het volk, dat door de leiding van Saul net zo bang was als Saul zelf, heeft gezien hoe David in Gods kracht deed wat hij moest doen. En dat heeft gevolgen voor Saul.
Het volk gaat bijna al achter David aan en de leider die zijn leiderschap niet kwijt wil, die voor zijn eigen programma is gaan strijden wordt weer geregeerd door angst. En op dat moment neemt Saul een besluit. En ik hoop dat de meeste leiders die hun zalving dreigen kwijt te raken aan hun eigen programma, niet op deze manier een besluit zullen nemen. Saul neemt een besluit om David uit de weg te ruimen. Letterlijk, want voor we een paar verzen verder zijn heeft Saul al twee keer een speer naar David gegooid.
Leiders die hun macht kwijt raken gaan uiteindelijk onder invloed van de macht duisternis die ze toelaten alle middelen aangrijpen om hun geestelijke concurrenten aan de kant te krijgen. Want de enige manier om de hoogste plaats te houden is door iedereen die naar die plaats dreigt door te groeien aan de kant te zetten. En dat klinkt heel grof en dat is het ook. En misschien vraag je je af of geestelijk leiders, die wel met God zijn begonnen zich hiertoe verlagen? Helaas wel, want in het laatst van de tijden zullen leraars rondgaan die hun eigen boodschap preken, leiders die het volk naar de mond praten, vast willen houden waar zij zichzelf veilig bij voelen en elke vorm van kritiek dat boven het maaiveld uitkomt direct afmaaien zodat ze hun positie niet hoeven op te geven.
Het probleem voor leiders die hun zalving zijn kwijtgeraakt is dat ze niet meer gegarandeerd zijn van hun plaats als leider, omdat God hen niet meer vasthoudt op die plaats. Tegen Saul was door Samuël al gezegd dat het koninkrijk van hem was afgescheurd. Saul wist dat er een ander zou komen die in zijn plaats verder zou gaan. En iedereen die zich daarvoor aandient moet je dan die kans niet geven.
Ik ben er de laatste tijd heel erg bij bepaald dat dit de ziekte is waar de kerk van onze tijd mee te maken heeft. Egoïsme en zelfgerichtheid is niet een ziekte van buiten de kerk, maar ook van daar binnen en raakt zelfs, en misschien wel juist, leiders.
Gebed: HERE God, ik bid u voor elke leider in de kerk, zodat ze werkelijk trouw zullen blijven aan hun zalving. Dat ze alleen Uw programma zullen uitvoeren en geen eigen programma’s.
