"En Noach vond genade in de ogen van de HEERE." (Genesis 6:8)
Het berouw van God over de mensen is enorm. Als er staat dat God er berouw van heeft dat Hij de mensen heeft geschapen, hoeveel pijn moet dit Hem dan doen. Zijn meesterwerk, Zijn diepste verlangen dat Hij in de mensen heeft gelegd. En dan uiteindelijk tot de conclusie komen dat het zo kapot is, dat Hij er berouw van krijgt dat Hij ooit begonnen is met scheppen. Zoveel berouw dat Hij eigenlijk tot de conclusie komt dat opnieuw beginnen de enige optie is.
En toch doet God dat niet helemaal. Hij doet dit wel bijna, maar toch niet helemaal. Er staat namelijk dat Noach genade vond in de ogen van God. Als ik er over nadenk en besef dat Noach, die net zo goed ook zonde is geworden, degene is met wie God verder wil gaan, besef ik ook dat Noach ook gewoon zondaar zal blijven en dat het opnieuw beginnen van God, slechts verplaatsen van het probleem is. Het is helemaal te verwachten dat Noach uiteindelijk ook weer verder zal gaan met zondigen. Waarom begint God dan toch met Noach een doorstart?
Is Noach zoveel heiliger dan de rest? Geloofde hij meer in God, dan de rest? Er is geen enkele aanwijzing dat dit zo zou zijn. Het enige dat we van Noach tegenkomen is in het geslachtsregister in hoofdstuk 5. Zijn vader spreekt een profetie over hem uit. "Deze zal ons troosten over ons werk en over het zwoegen van onze handen, vanwege de aardbodem, die door de HEER vervloekt is." Wellicht klinkt hier iets van hoop in door, wellicht was de vader van Noach iemand die wel met God leefde, meer dan de rest. Maar zeker is het in ieder geval niet.
En toch staat er na de oordeelsaankondiging toch een 'maar'. "Maar Noach vond genade in de ogen van de HEER." Waar zit dit 'maar' dan in? Waarom begon God niet echt helemaal opnieuw? Het scheelde toch maar heel weinig. De watervloed die straks komt, is bijna gelijk aan de watervloed voor de schepping.
En toch doet God het niet en haalt Noach eruit. Er is maar ene reden waarom dat God dit doet. Er is maar één antwoord: God is altijd en in alle omstandigheden trouw! Dat is het enige antwoord dat we kunnen geven. God is altijd betrouwbaar en Hij zal nooit Zijn woorden loslaten. In Genesis 3:15 staat de belofte nog waarmee God beloofde dat er een Verlosser zou komen. Er zou Iemand komen om de mensheid los te kopen van de zonde. Op het moment dat God opnieuw zou beginnen, zou Hij Zijn belofte niet meer hoeven te vervullen, dan zou Zijn Zoon niet hoeven te lijden. Zeker, maar dan zou God net zo ontrouw zijn geworden als wij. Dan zou God opgehouden zijn om God te zijn en zou God geen betrouwbare en heilige God meer zijn.
Het antwoord dat Noach blijft leven met zijn gezin ligt in Gods trouw en anders nergens in. God is trouw en dat zal Hij blijven. Voor eeuwig en altijd! Zelfs als dat betekent dat Hij Zijn Eigen berouw niet helemaal kan oplossen. Zelfs dan, als het Hem wat kost, zal Hij trouw blijven.
Gebed: HEER, Uw trouw aan Uw beloften is onbegrijpelijk groot. Ik was helemaal opnieuw begonnen, niemand had dan meer van Uw ontrouw geweten, maar U bent trouw, onafhankelijk wat Uw schepping er van weet.
