"Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich geeed gemaakt. En haar is gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen." (Openbaring 19:7 en 8)
Eindelijk is het zo ver. Eindelijk is alle ellende voorbij. Het grote Babylon is gevallen en daarmee is alle goddeloosheid verdwenen. En dan slaat de sfeer in Openbaring eindelijk helemaal om. Tenminste, eindelijk... Het is de vraag of we er zo op dat moment naar zullen kijken. Zullen we straks terugkijken op een onbegrijpelijk zware tijd? Of zullen we er op een andere manier op terugkijken. Zal straks de eeuwigheid zo vol zijn dat al het verleden van ons poosje op aarde helemaal uit ons denken zal zijn verwijderd? Gezien het feit dat als we met mensen bidden om reiniging van hun geweten en dat dit dan ook echt gebeurt, dan zou het ook kunnen zijn dat we er straks helemaal niets meer vanaf weten.
Maar als dan alle goddeloosheid is verdwenen dat juicht de hemel. De hemel zindert van aanbidding en lofprijs en de vierentwintig ouderlingen vallen weer voor de troon neer. Maar dan is er plotseling, midden in deze lofprijs een geluid te horen van vele wateren en donderslagen. Het lijkt wel of de hemelse drumstellen beginnen te dreunen. Donderslagen zijn vaak in de Bijbel een symbool van toorn van God, maar hier begeleid het de lofprijzing. Ik kom mensen tegen die niet overweg kunnen met een drumstel, maar reken dat je dan straks in de hemel nog even wat anders zult horen.
Wat maakt in de hemel nu dat de lofprijs nog intenser wordt en met nog meer geluid zichzelf verheft? De bruiloft van het Lam wordt aangekondigd. Eindelijk zal de bruiloft er zijn. Jezus gaat eindelijk in het huwelijk treden met Zijn bruid. En wie die bruid is? Dat is de gemeente van Jezus Christus. Het zijn de heiligen die in smetteloos witte kleren zijn gekleed. En dat witte kleed zijn de gerechtigheden van de heiligen. Zijn dit dan zondeloze mensen? Nee, het zijn allen die de gerechtigheid van Christus dragen. Het is niet hun gerechtigheid, maar de gerechtigheid die hen geschonken was.
Straks is alles voorbij aan strijd, aan eindtijd en straks zullen we staan voor Jezus, als Zijn bruid. Jij bent de bruid van Christus! Jij bent het, ik ben het, alle heiligen in Christus zijn het. En de bruid heeft zichzelf klaargemaakt voor de bruiloft. Wij zijn klaargemaakt voor de bruiloft en ik geloof dat we ook mogen zeggen dat wij geestelijk die witte kleren al dragen. In Christus zijn we zonder vlek of rimpel. Het feit dat de bruid zich heeft klaargemaakt, betekent niets anders dan dat wij in ons leven de gerechtigheid van Christus door het geloof hebben ontvangen. Klaarmaken gebeurt niet na de verwoesting van Babylon, maar dat gebeurt nu, in ons leven.
Je moet je eens voorstellen hoe een bruid op aarde alles voorbereid in haar verkeringstijd om er straks helemaal schittert klaar voor de zijn als haar Bruidegom haar komt halen. Weken van te voren zijn de voorbereidingen al getroffen. Wij worden nu al gevraagd om er helemaal klaar voor te zijn, zodat als Jezus komt, wij met Hem in het huwelijk mogen treden.
Gebed: Jezus, U bent mijn Bruidegom en ik ben Uw bruid. Straks zullen we eeuwig en volmaakt samen zijn. Daarom kleed ik mij nu al met Uw gerechtigheid.
