"Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was, Die hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als een roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden." (Filippenzen 2:5-7)
Het is wel duidelijk dat de eerste opmerkingen van Paulus aan het begin van dit hoofdstuk niet eenvoudig zijn. Eigenlijk zou het je bijna tot wanhoop moeten brengen en ergens klopt het toch eigenlijk ook gewoon niet. Ja, natuurlijk is er bemoediging in Christus, natuurlijk zijn we verbonden aan Christus door Zijn Geest, maar is dan die nederigheid logisch? Ik weet niet hoe het met jou is, maar bij mij steigert er wel het een en ander.
Toch kiest Paulus er voor om op deze manier te beginnen en eigenlijk zit je dan nu op een punt dat je zegt: "Paulus, dan moet je nu maar eens even komen uitleggen waarom dit dan zo normaal moet zijn en hoe dit ooit kan." En Paulus doet dat. Hij zegt dan: "Laat daarom die gezindheid in je zijn die ook in Christus was." Het woordje 'daarom' lijkt terug te slaan op het voorgaande, maar dan klopt er van de zin niet veel meer. Daarom is een gevolg van dat wat ervoor is geschreven. Maar je kunt moeilijk zeggen: "Wees nederig, daarom moet je de gezindheid van Jezus in je hebben." Het woord 'daarom' heeft hier vooral de betekenis van de oplossing die dan volgt. Dus het wijst niet zozeer terug, maar het geeft veel meer aan hoe je dit kunt doen. Als dit dan moet, doe het daarom op deze manier. Meer in die zin.
Het is niet van deze wereld wat Paulus hier schrijft. Dat mag wel duidelijk zijn. Doe het daarom met de gezindheid van Christus. Dat is wat er eigenlijk staat. Het is inderdaad niet zoals iedereen om je heen het doet. Maar kijk eens naar Jezus en naar Zijn gezindheid. Wat deed Jezus? De woorden die daarna komen, zijn ook al niet zo eenvoudig te begrijpen. Als je deze zin in ene keer begrijpt, zou dat heel bijzonder zijn. Eigenlijk staat er zoiets als dit: Jezus was in de gestalte van God, Hij was God en Hij was aan God gelijk, maar toch was het voor Hem geen beroving van Zijn goddelijkheid door Zichzelf mens te laten worden. De zinsvolgorde is echt onmogelijk in deze verzen, maar dit staat er dus eigenlijk. Hij heeft Zichzelf ontledigd.
Je zou dit het beste kunnen vertalen met dat Hij Zichzelf ontdaan heeft van Zijn God-zijn. Dat heeft Hij bewust afgelegd om ons te kunnen redden. Hij daalde zover af dat Hij Zijn Godheid als het ware parkeerde om jou en mij te kunnen bereiken. Dat was de gezindheid van Christus. En de gezindheid van Christus te hebben betekent letterlijk 'te willen wat Hij ook wilde'. Of eigenlijk misschien nog wel verder: Te doen wat Hij ook deed. Uiteindelijk om de bemoediging te kunnen zijn die Hij ook was. Hij maakte Zichzelf tot een slaaf, zo diep wilde Hij gaan, terwijl wij de slaaf hadden moeten worden. Hij daalde af tot ons niveau. En wil jij afdalen tot het niveau van de ander, om zo de gezindheid van Jezus te hebben?
Gebed: Jezus, Uw gezindheid, wat een worsteling, het voelt zo, zo oneerlijk en zo niet kloppend. Geef mij meer van Uw Geest, anders kan ik dit echt niet.
