"Omdat zij immers de gerechtigheid van God niet kennen en een eigen gerechtigheid tot stand proberen te brengen, hebben zij zich niet aan de gerechtigheid van God onderworpen. Want het einddoel van de wet is Christus, tot gerechtigheid voor ieder die gelooft." (Romeinen 10:3 en 4)
Heeft Israël het nu fout gedaan? Ja, dat hebben ze zeker, maar tegelijk zegt Paulus ook dat ze wel een ijver voor God hebben. Dat is een opmerkelijke combinatie. Of toch eigenlijk ook niet? In Israël herkennen we toch ook wel heel veel van onszelf, zeker van de tijd voordat we tot geloof kwamen. Zeker als je bent opgevoed als christen, wat heb je vaak een ijver voor God gehad, net als Israël. Alleen niet met het juiste inzicht. Wat Israël voortdurend deed wat hun eigen gerechtigheid tot stand brengen en niet die van God.
Israël nam genoegen met het doen van hun best binnen de kaders van de wet en de ceremonieën. Daar ging het eigenlijk fout. De wet en alle ceremonieën waren voor Israël het einddoel geworden. Daarmee hadden ze genoeg. Natuurlijk was Israël wel met de wet en de ceremonieën begonnen en had God deze ingesteld. Maar juist daarmee ging het fout. Want die wet en die ceremonieën waren geen doel op zichzelf, maar ze verwezen alleen naar Jezus. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat Israël daarmee zou proberen zalig te worden. Het gaat bij God namelijk niet om de regels, maar al die regels wezen uiteindelijk alleen maar heen naar Jezus.
Het was nooit Gods bedoeling dat alle wetten en ceremonieën een doel op zichzelf werden en dat dit los zou staan van de Messias die zou komen. Het einddoel van de wet is namelijk Christus. Dat is waar het om moet gaan. En Israël (en heel veel christenen nu) hebben er van gemaakt dat wij van alles moeten doen. Israël deed dit eigenlijk zonder Jezus en veel christenen in onze tijd zeggen wel Jezus nodig te hebben, maar dat kan niet zomaar gebeuren. Je moet eerst dit en dan nog dat. Het is niets anders dan struikelen over Jezus die zegt: Jouw gerechtigheid is er alleen door wat Ik heb gedaan en zonder dat jij je oppoetst, wil Ik dat jij in Mij gelooft. Dat is de gerechtigheid die God bedoeld. En als je dat niet doet, dan ben je bezig om je eigen gerechtigheid tot stand te brengen en kom je straks bij de hemelpoort en zeg je: "Ik heb mijn best gedaan, maar aan Uw gerechtigheid (geloven in verzoening door Jezus) daar ben ik nog niet aan toe gekomen.
En als jij of misschien wel mensen direct in jouw omgeving, net als Israël, zich druk maken om de wet en om die te voldoen, dan heb je wel ijver voor God, maar accepteer je Zijn genade, eenzijdig, alles overtreffend, alles bepalend, onpeilbaar en onmetelijk, niet en is het voorbeeld dat Israël in negatieve zin is geworden, niet overgekomen. En dit is het geheim dat Jezus jou verteld en waardoor wij mogen leven: "Ik deed het voor jou en de hele wet was slechts een afdruk van wat Ik zou doen. Geloof alleen dat ik het vervuld heb."
Gebed: Vader, Israëls voorbeeld lijkt zo dwaas, maar velen, ook in onze tijd vallen op dezelfde manier over Jezus. En het lijkt of ze het voor U doen, maar ze missen de poort naar de hemel. Geef mij woorden om Uw eenvoudige waarheid door te geven.
