"Jozef zei daarop tegen hen: Wees niet bevreesd, want sta ik soms op de plaats van God? Jullie weliswaar, jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, om te doen zoals het op deze dag is: een groot volk in leven te houden. Nu dan, wees niet bevreesd." (Genesis 50:19-21a)
De broers van Jozef hebben heel goed door hoe groot de zonde is geweest die ze tegen Jozef hebben bedreven. Ze beseffen heel goed wat ze Jozef hebben aangedaan en hoewel ze een poosje in alle rust in Egypte woonden, wilde dat voor hen niet zeggen dat dit zo kon blijven. En dat komt openbaar op het moment dat vader Jakob overlijdt. Want wat gaat er dan gebeuren? Dan kan alles ineens wel anders worden.
Welke angst heb je dan bij je, als je zo denkt? Want door de tijd heen was echt wel duidelijk geworden dat Jozef alles voor zijn familie overhad. Maar wellicht heeft er vooral de angst gezeten dat Jozef alles zo heeft gedaan om zijn vader weer te kunnen zien. Dus het hele spel rondom het halen van koren en de zogenaamd gestolen beker in de zak van Benjamin was alleen nodig geweest om hen zover te krijgen om hun vader ook in Egypte te krijgen. Ergens, als je gewend bent om in angst te denken, is dit niet eens zo vreemd. En nu was Jakob gestorven.
Met Jozef had dit heel veel gedaan. Jozef was in diepe rouw geweest. Maar daarna kwamen de broers van Jozef naar hem toe. En wat ze dan doen is opmerkelijk, want dit was nog niet eerder gebeurd. Ze beginnen ineens hun fouten openlijk te belijden en ze gaan zelfs zover dat ze zeggen dat ze slaven van Jozef willen zijn en ze buigen zelfs heel diep voor hem. Precies datgene wat de droom van Jozef was geweest.
Maar dan blijkt de verontwaardiging van Jozef, want dit wil hij niet. Hij heeft toch telkens laten zien dat hij niets kwaads voor ogen had met zijn broers. Ja, zij hebben kwaad gedaan, maar God gebruikte dit ten goede en Jozef wil niet op de plaats van God staan en het oordeel uitspreken. Jozef wil alleen genadig zijn en zegen blijven uitdelen. En uiteindelijk zal Jozef 80 jaar lang regeren. En al die jaren zijn jaren van zegen geweest voor het hele nageslacht van Jakob.
En nu wij nog, want hoe gaan wij ermee om als we hebben vergeven? Hoe vaak komen we er toch nog weer een keer op terug en blijft er zo vaak iets van teleurstelling of wrok achter. Ja, zelfs als we hebben vergeven blijft de herinnering ons soms zo makkelijk achtervolgen. Dat is de les die Jozef in zijn verloren 13 jaar wel heeft geleerd, telkens heeft hij dat wat hem aangedaan was weer in Gods handen gelegd, zodat hij nu kan zeggen dat hij niet zal oordelen, maar dat dit aan God is. En zo is het bij Jezus ook, vergeving is echt een puur en Jezus zal nooit meer terugkomen op onze zonden en we zijn altijd veilig bij Hem en onder Zijn zegen.
Gebed: HEER, de les van Jozef is een moeilijke les, maar als zelfs Jozef deze les van vergeving kon leren, dan kan ik het ook. Laat mijn leven een leven zijn in vergeving en verzoening. Zo wil ik op Jezus lijken.
