"Maar nadat hij weggegaan was, begon hij veel dingen te verkondigen en de zaak overal bekend te maken, zodat Hij niet meer openlijk in de stad kon komen; maar Hij was buiten in de eenzame plaatsen en ze kwamen van alle kanten naar Hem toe." (Markus 1:45)
Is het je wel eens opgevallen dat Jezus meerdere keren in het Evangeliën een zwijgverbod geeft? Jezus doet een wonder en vervolgens zegt Hij tegen degene die Hij genezen heeft dat hij er niets over mag zeggen. Vooral aan het begin van de Evangeliën doet Jezus dat nogal eens een keer. Dat is toch wel opmerkelijk, want iedereen zou toch moeten weten Wie Jezus is? En toch blijkt Jezus daar geen prijs op te stellen.
Als we het gedeelte van Markus 1 lezen vanaf vers 40, dan komen we Jezus tegen bij een man die melaats is. Het was een regel die God had ingesteld dat iemand die melaats was, niet in de gemeenschap van het volk mocht zijn. Iemand die melaats was, die was onrein en eigenlijk was zo iemand helemaal buiten gesloten. Melaatsen werden de stad uitgezet en moesten zich maar zien te redden. En nu komt er hier een melaatse man naar Jezus toe. Gezien de context van de geschiedenis is Jezus op dit moment waarschijnlijk buiten in het veld geweest. En deze man spreekt daar Jezus aan of Hij hem wilt reinigen. Jezus is met innerlijke ontferming bewogen over deze man. Het raakt Hem echt en Hij geneest deze man.
Wat zou die man hebben gevoeld? Hij moet toch helemaal uit zijn dak zijn gegaan en tegen iedereen gaan vertellen dat hij genezen was door rabbi Jezus? Maar dan zegt Jezus: Doe zoals de wet voorschrijft, laat je aan de priester zien, maar verder mag je tegen niemand iets zeggen wat er is gebeurd. Hoe kan Jezus dit nu vragen? Mogen wij zwijgen als God een wonder in ons leven doet? Dan vertel je dat toch overal? Toch zegt Jezus: "Ik wil dat je zwijgt".
Maar als deze man het toch gaat vertellen, blijkt de reden waarom Jezus dit wilde: Hij kon daardoor niet meer in de stad komen. En dat kwam niet door de mensen die om hulp kwamen, want die bleken toch wel te komen, maar het heeft vooral te maken met de schriftgeleerden en de Farizeeërs. Het proces van Jezus zou dan te snel gaan richting het einde en zover was het nog lang niet. Jezus blijkt met voorzichtigheid Zijn weg uit te stippelen en nu was het nog niet de tijd dat alles op scherp kwam te staan en zeker in Jeruzalem moest dat nu nog niet gebeuren.
Jezus was ten diepste heel eenzaam. Niemand begreep Hem echt en veroordeling lag al snel om de hoek. Jezus' bediening was ook een bediening waarbij Hij echt eenzaam was en waarbij Hij er telkens alleen voor stond. Zelfs die paar discipelen begrepen er nog niets van. En toch is dit ook Jezus. Dit is ook de prijs die Jezus betaalde en ook de prijs die wij soms echt moeten betalen. Eenzaam en onbegrepen in een wereld die God niet nodig heeft. Maar durf ook hierin maar op Jezus te lijken en kies ook met wijsheid wat je deelt en wat nog niet de tijd is.
Gebed: Jezus, Uw eenzaamheid is niet te beschrijven en Uw wijsheid in Uw weg over de aarde was zo groot. Mag ik ook in deze dingen op U lijken. En als eenzaamheid groot is, laat mij dan aan U genoeg hebben.
