"Toen ging David daarvandaan en hij ontkwam naar de grot van Adullam. Zijn broers en het hele huis van zijn vader hoorden dit en zij kwamen daar bij hem. Ook voegde ieder zich bij hem die in nood verkeerde, ieder die een schuldeiser had en ieder die verbitterd van gemoed was, en hij werd hun leider, zodat er ongeveer vierhonderd mannen bij hem waren." (1 Samuël 22:1 ven 2)
Het valt op dat David, vanaf het moment dat hij is gaan vluchten, een vogelvrij verklaard mens is geworden. Er is geen enkele plaats meer waar het veilig is. Hij vlucht naar de koning van Gath, maar ook daar is hij niet veilig. Zodra hij daar aankomt wordt hij herkend. Blijkbaar is David ondertussen overal al een bekende geworden en dat niet alleen onder zijn eigen volk. Het volk was op zichzelf wel blij met David, maar Saul nadrukkelijk niet. Het blijkt ook wel dat Saul niet veel goeds in de zin heeft.
Als je bedenkt dat alle priesters in Nob het met de dood moeten bekopen omdat Achimelech David geholpen had, terwijl hij niet wist dat David op de vlucht was voor Saul, dan is wel duidelijk dat Saul niet veel genade kent voor degenen die David een warm hart toedragen. Maar ook in het buitenland gaat het mis. De dienstknechten van Achis, de koning in Gath herkennen David direct en zeggen dat ook, met als gevolg dat David heel bang wordt. Ook dan gedraagt David zich niet zoals je van een man naar Gods hart zou verwachten. Hij stelt zich aan als een waanzinnige. Angst is dus ook bij mannen en vrouwen naar Gods hart niet vreemd.
Toch, als David dan uiteindelijk een grot heeft gevonden waar hij terecht kan, dan blijkt weer hoe David is. Het begint met zijn ouders en zijn broers. Ze horen dat David in de grot Adullam zit en ze komen naar hem toe. Wellicht waren ook zij bang geworden voor eventuele maatregelen van Saul. Maar als je dan doorleest dan blijkt dat er meer mensen zijn die zich bij David voegen. Eigenlijk zijn dat allemaal mensen waar wat mee aan de hand is. Die vinden toevlucht bij David. David stuurt deze mensen niet weg, maar hij vormt met hen zelfs een leger.
De verschoppelingen zijn bij David welkom en hij heeft ook nog geloof in hen. Iedereen die in nood verkeerde, een schuldeiser had of verbitterd was, ze zijn welkom bij David en hij heeft met deze mensen plotseling een eigen leger.
Hier moet je gewoon eens over nadenken. Hoeveel mensen uit jouw omgeving die eigenlijk kansloos zijn, durf jij het vertrouwen te geven dat zij van betekenis kunnen zijn. Zoals David deze groep mensen accepteert en in hen geloof heeft dat ze een bestemming hebben in dit leven. Ik merk heel vaak als je mensen coached, en je ze met geloof omringt en bemoedigd, dat dit vaak de mensen zijn die heel veel gaan betekenen. Maar dan heb je er wel vertrouwen voor nodig en misschien vooral moet je soms wat overwinnen, om met de outcast van de maatschappij iets op te zetten. Maar als dat lukt, komt Gods heerlijkheid, juist in dit soort mensen, heel krachtig openbaar.
Gebed: Vader, ik wil mensen die geen kans krijgen, kansen geven, wil hen accepteren en geloof in hen hebben dat ze bruikbaar zijn voor U.
