"David nu trok er met zijn mannen opuit en zij overvielen de Gesurieten, de Girzieten en de Amalekieten – want die zijn van oude tijden af de inwoners van het land geweest – in de richting van Sur, tot aan het land Egypte." (1 Samuël 27:9)
Davids leven gaat ondertussen verder en het wordt steeds duidelijker dat hij het plan voor zijn leven meer en meer gaat volgen. De David, die de man naar Gods hart is, wordt steeds meer ook de koning die de strijd met de vijanden aangaat. Er blijven bij die strijd wel heel wat vragen liggen. Want wat maakt dat God het uiteindelijk wil dat alle vijanden in het land verslagen worden en dat ook alle vijanden van rondom verslagen worden? Dat blijft een lastige vraag in het geheel waarover we heel makkelijk kunnen zeggen dat God soeverein is, maar dat is misschien wel iets te makkelijk.
We zullen op die vraag over het 'waarom' van het verslaan van alle vijanden wellicht op een later moment nog eens dieper nadenken. Voor nu is wel duidelijk dat de overwinning van alle vijanden één van de grootste doelen in het leven van David moest zijn. Uiteindelijk zal Salomo straks een koning van de vrede zijn en de opdracht voor Davids leven was een opdracht van strijd en overwinnen, zoals de grote Zoon van David kwam om te overwinnen.
Nadat David, Saul nog een keer heeft gespaard en Saul hem weer een loze bolofte lijkt te doen, besluit David om naar Achis, de koning van de Filistijnen te vluchten. Onbegrijpelijk dat die koning, David accepteerd, na de grote overwinning op de Filistijnen door David. Maar blijkbaar heeft hij gedacht dat David in ongenade bij zijn volk was gevallen. En op die grond blijkt David zijn plaats in het land te mogen innemen, maar terwijl hij daar is, doet hij net alsof hij telkens ten strijde trekt tegen zijn eigen volk. Wat hij echt doet is stad na stad van de vijanden uitroeien. En niet zomaar uitroeien, maar hij hield er niets van over, zodat niemand kon vertellen dat David dit had gedaan. Achis kwam hier nooit iets van te weten.
Wat moeten we hier nu van vinden? Betekent dit dat dit bedrog goed is? Of is dit gewoon een list in de strijd die David leverde. Daar lijkt het wel op, want God zegent de strijd wel heel bijzonder. Misschien moeten wij ook dit er wel van leren: elke plaats waar we zijn, buiten het paradijs is eigenlijk een plaats waar we geroepen zijn om de overwinningen voor God op te eisen. En soms lijkt daar wel wat list bij te mogen komen. Dat voelt heel apart, maar als het gaat om de uiteindelijke overwinning op satan, ook in ons eigen leven, dan is listigheid als de slangen geen verkeerde eigenschap, met als doel dat het Koninkrijk van Jezus zal overwinnen. Het geldt voor ons niet letterlijk op de manier zoals David het deed, maar het geldt voor ons wel geestelijk. Willen wij in elke situatie de vijand te lijf gaan en hem steeds meer slagen toebrengen? Die vraag is van belang voor ons. Ook als we David volgen op zijn strijdweg waarin hij echt een man naar Gods hart was.
Gebed: Vader, helemaal begrijpen doe ik het niet, al de listen die David hier lijkt te gebruiken, maar ik begrijp wel dat elke overwinning er eentje voor U is. Leer mij zo ook geestelijk in de strijd te staan en elke kans te pakken om de vijand een slag toe te brengen.
