"Als u echter de koninklijke wet volbrengt, volgens de Schrift: U zult uw naaste liefhebben als uzelf, dan handelt u goed." (Jakobus 2:8)
Jakobus heeft er behoorlijk wat woorden voor nodig om uiteindelijk gewoon te zeggen wat hij wil zeggen. Er mag geen onderscheid zijn in de samenkomst en in het christelijk leven. Iedereen leeft van genade en daarmee is iedereen gelijk, alle maatschappelijke statussen doen niet langer meer ter zake. Dat is wel duidelijke taal en ook wel lastige taal. Jakobus gebruikt hier nog een paar prachtige woorden voor waar we wel even bij stil mogen staan. Als je namelijk de koninklijke wet vervuld, dan doe je het goed.
Eigenlijk is dit wel een hele mooie uitspraak van waar het nu echt over gaat in de gemeente en als christenen onder elkaar. Het gaat om de koninklijke wet. Een betere en makkelijkere leefwijze kun je niet bedenken. En wat die koninklijke wet is? Je naaste liefhebben als jezelf, als je dit gewoon toepast op je dagelijks leven, dan gaat het goed in je omgang met anderen. En natuurlijk spreekt Jakobus hier vooral over de gemeente, maar trek dit gerust maar breder. Want ook in de gemeente kan er zomaar ineens iemand binnenkomen die helemaal geen christen is en die er ook minder fris uitziet.
Hoe eenvoudig kan het leven zijn, je naaste net zo lief hebben als jezelf. Of is dat toch misschien iets minder makkelijk dan wij maar al te vaak denken? Het is misschien zelfs voor sommige lezers gewoon onmogelijk. Want je naaste liefhebben gaat missschien nog wel, maar liefhebben zoals jezelf. Maar wat nu als dat laatste niet lukt, dan gaat er iets mis. Kort en goed komt het dan hier op neer: Als je je naaste wel kunt liefhebben, maar jezelf niet, is de kans groot dat je je naaste gaat liefhebben omdat je bevestiging nodig hebt. Bevestiging van wie jij mag zijn. Eigenlijk ben je dan net als die zwerver, die twijfelend de kerk binnenkomt en maar hoopt dat hij geaccepteerd wordt en daar zijn best voor probeert te doen. Het schiet dan dus het doel voorbij.
Daarom is het belangrijk om jezelf eens eerlijk af te vragen wat je moeilijk vindt aan het liefhebben van jezelf. Wat staat er in de weg, welke blokkades kom je daarin tegen. Want als jezelf liefhebben niet lukt, dan is liefde voor je naaste ook vertekend. En dat kan zomaar doorslaan dat als je dan iemand tegenkomt die minder is als jij, dat ook laat voelen, omdat je zo je beschadigde zelfbeeld omhoog probeert te houden, terwijl je eigenlijk genezing van je zelfbeeld nodig hebt.
Ik besef dat dit hele pittige woorden kunnen zijn en dat die zomaar kunnen binnenkomen op een wond van veroordeling, maar zo is het niet bedoeld. Neem het komende week gewoon eens mee en vraag God wat je er mee moet doen. Want weet je, je bent bedoeld om een geliefd kind van God te zijn, geboren om lief te hebben en niet geboren om te moeten verdienen. Ik geloof dat deze woorden vandaag echt voor een aantal mensen bedoeld is om er een stap mee te gaan zetten richting herstel. Durf je God hierin de ruimte te geven?
Gebed: Vader, ik bid U op dit moment voor elk beschadigd zelfbeeld waardoor liefhebben zo complex is geworden. Geef degenen die het nu betreft de moed om hulp te zoeken, contact te leggen, om Uw genezing ruimte te geven na alles wat is gebeurd in het verleden.
