"De ballingen vierden het Pascha op de veertiende van de eerste maand, want de priesters en de Levieten hadden zich als één man gereinigd – zij waren allen rein – en zij slachtten het paaslam voor alle ballingen, ook voor hun broeders, de priesters, en voor zichzelf." (Ezra 6:19 en 20)
Het blijkt ineens heel snel te kunnen gaan.Want toen het werk gewoon doorging, was het ook ineens snel klaar. Het is heel opmerkelijk hoe het volk reageert als ze klaar zijn. Je zou zeggen dat ze met een soort overwinningsfeest zouden laten weten dat het hen toch maar mooi gelukt was. Dat is het gevoel dat wij soms zo kunnen hebben. Als we dan uiteindelijk gezien hebben dat de tegenstanders niet veel kunnen uitrichten, dan hebben soms zo'n overwinningsgevoel waarmee we hen zouden uitlachen en zeggen dat we het toch maar mooi gedaan hebben. We lezen daar alleen in deze geschiedenis helemaal niets van.
Weet je hoe het volk van Israël het feest van de herbouw van de tempel viert? Het eerste feest dat ze vieren is het Pascha. Juist op deze plaats, waar ze weer vrij zijn van de ballingschap, juist op deze plaats waar de slavernij voorbij is en ze terugkomen uit de ballingschap, juist daar vieren ze als eerste het Pascha. Het Pascha is het feest dat God aan Israël verplicht had gesteld dat ze dit elk jaar zouden vieren. Altijd op hetzelfde moment in het jaar. Het hele Pascha draaide uiteindelijk om het herdenken dat ze uit de slavernij geleid waren door God en in de vrijheid waren gebracht.
Ze vieren het feest van hun vrijheid, na jaren van onderdrukking. Eigenlijk vieren ze opnieuw het feest, eigenlijk worden ze nu voor de tweede keer door God in de vrijheid gebracht. En ze staan stil bij Gods machtige hand en Gods uitgestrekte arm. Dat is een term die je in het Tora telkens tegenkomt uit de mond van Mozes. Maar ook nu is dat de reden dat ze uit de ballingsschap komen. Het is ook de reden dat wij uit onze geestelijke ballingschap zijn gekomen. Het is Gods machtige hand en uitgestrekte arm die ons heeft verlost en gered.
Israël had daar een symbolisch feest voor gekregen van God. Om telkens te beseffen waar ze vandaan kwamen. Misschien mag je zeggen dat God ons het Avondmaal hiervoor heeft gegeven. Het is ontzettend belangrijk om te geloven, maar ook om stil te staan hoe het Gods genade en kracht was dat wij in de vrijheid zijn gekomen. Misschien vieren we wel veel te weinig ons symbolische feest van het Avondmaal en zouden we dat veel vaker moeten doen met elkaar. Zodat wij herinnert worden dat we in de vrijheid zijn gezet om de tempel van het lichaam van Christus te bouwen. Want waardoor is onze tempel, een tempel geworden? Alleen door het werk van Jezus Zelf, waardoor Hij met Zijn krachtige armen, aan het kruis ging hangen en daar stierf en ons uit de ballingschap van de zonden heeft gehaald. Is dat dan geen reden voor een feest waarvoor Hij Zelf een symbolisch feest heeft gegeven? Laten wij dan Zijn feest vieren door Avondmaal te houden en te herdenken.
Gebed: HEER, wat een machtige God bent U, toen en nu. U hebt mij uit de duisternis vandaan gehaald en daar een feest van herinnering voor gegeven. Elke keer als ik Avondmaal vier, herinnert U mij aan Uw machtige hand en uitgestrekte arm.
