"Toen riep ik daar bij de rivier Ahava een vasten uit, om ons te verootmoedigen voor het aangezicht van onze God en om Hem om een voorspoedige reis te verzoeken voor ons, voor onze kleine kinderen en voor al onze bezittingen,want ik schaamde mij ervoor om van de koning een leger en ruiters te vragen om ons te helpen tegen de vijand onderweg. We hadden immers tegen de koning gezegd: De hand van onze God is ten goede over al wie Hem zoeken, maar Zijn kracht en Zijn toorn is over al wie Hem verlaten." (Ezra 8:21 en 22)
Het is toch geweldig als een aardse koning buigt voor God en zelfs als zijn bezit over heeft voor God? Het is bijna niet voor te stellen. Maar daarmee zit Ezra met een serieus probleem. Echt een probleem. Want de Joden hadden gezegd dat de hand van God goed was over degenen die God zoeken. De andere kant hadden ze ook benoemd, want degenen die Hem verlaten komen Zijn toorn tegen. Dat was eigenlijk natuurlijk het getuigenis waarom ze in ballingschap terecht waren gekomen, zoals ze dat hadden verteld. Maar dat klinkt heel mooi en ook heel vroom, maar ondertussen had Ezra wel echt een probleem.
Want je kunt al het zilver en goud van de koning wel meekrijgen, maar hoe krijg je dat, over zo'n lange afstand ooit veilig en wel in Jeruzalem? Heb je daar wel eens over nagedacht? De weg is tegenwoordig met een geldtransport al niet veilig, maar dat was toen niet bepaald beter. En als je dan zegt dat God goed is over degenen die Hem gehoorzamen, wat is dan de conclusie als je overvallen wordt? Dan is de optelsom heel eenvoudig: Ze zijn overvallen, dus was God net met hen en dus vragen ze niet naar hun God en zijn ze dus onbetrouwbaar. Of een andere uitleg is dan: Die God is niet betrouwbaar, doen ze er alles aan, straft Hij hen toch steeds.
En ik weet niet hoe jij spreekt over het vertrouwen dat je hebt in God. Is God almachtig en is God genadig? Is dat echt zo en geloof jij dat? Wat is daar dan van te zien als er een aanslag wordt gepleegd, als kinderen slachtoffer zijn bij een ongeluk of andere dingen? Voel je aan hoe lastig het was voor Ezra? Dit is bijna onmogelijk. Of, of hij moet echt op God vertrouwen. En dat is wat Ezra doet. Hij weet dat de missie levensgevaarlijk is en toch wil hij geen militaire ondersteuning vragen, want dan lijkt zijn vertrouwen op zijn God echt nergens op.
Ezra kiest er voor om eerst te gaan bidden en vast en om bescherming te vragen van God en in dat vertrouwen gaat hij met de groep op weg. Maar de andere kant blijft wel staan dat er soms dingen gebeuren die God ook niet wil, maar als het om bescherming zal Hij die geven als het om Zijn eer gaat. En niet alles is Gods schuld wat er gebeurd, sterker nog, niets is Gods schuld, het zijn mensen die keuzes maken en elkaar naar het leven staan. Toch is de vraag hoe ons vertrouwen op God is, als Hij iets van ons vraagt en er ook in voorziet. Zou God je dan te kijk zetten? Wij vertrouwen op de HEER.
Gebed: HEER, hoe Uw raad en werk precies is weet ik niet, maar ik geloof en vertrouw dat als U mij een weg wijst en U ook voorziet, dat U ook zult beschermen.
