"Daarom kan het Koninkrijk der hemelen vergeleken worden met een zeker koning die afrekening wilde houden met zijn slaven. Toen hij begon af te rekenen, werd er iemand bij hem gebracht die hem tienduizend talenten schuldig was." (Mattheüs 18:23 en 24)
Als we nadenken over vergeven en nadenken over de gelijkenis van de onbarmhartige knecht, dan is er eerst nog iets anders nodig. En Jezus beseft als geen ander dat we echt aan de basis moeten beginnen. Jezus begint niet een verhaal te vertellen van een dienstknecht die iemands schuld moet kwijtschelden, maar Jezus begint een verhaal te vertellen van een koning.
Is het je wel eens opgevallen in deze gelijkenis dat Jezus niet begint met ons? Meestal als wij over vergeven nadenken, worstelen we met ons persoonlijke aandeel daarin. Sommigen zeggen dat je dan alles maar moet accepteren wat er is gebeurd, anders doen net alsof je op elk moment van de dag, wat je ook is overkomen, zonder nadenken kunt vergeven, maar Jezus begint heel ergens anders in deze gelijkenis. Jezus zegt dat het Koninkrijk van de hemel vergeleken wordt met een koning.
Als Jezus in een gelijkenis een koning noemt, gaat dat nooit over ons, maar altijd over Zijn Vader. Een koning in een gelijkenis heeft altijd betrekking op het handelen van God. Dat moet je eens bedenken. Jezus begint met het handelen van God en wat Hij doet. En wat doet deze koning in de gelijkenis? Hij roept zijn slaven die hem iets schuldig zijn. Nu is een slaaf altijd iets schuldig aan zijn heer en het vervelende is ook nog eens dat een slaaf geen kapitaal heeft, dus zijn schuld terug betalen is onmogelijk. En toch roept deze koning zijn slaaf bij zich.
Maar als deze koning het beeld van God Zelf is, dan betekent het dat Hij ons bij Zich roept. En Hij roept ons niet zomaar bij ons, maar Hij roept ons bij Zich met de vraag om al je schuld te betalen. Alles moet je betalen. En dat terwijl Hij weet dat jij geen kapitaal op je rekening hebt staan. Dat terwijl Hij weet dat je niets hebt om te betalen. En toch roept God je in Zijn nabijheid om af te rekenen. Dit klinkt heel erg negatief, maar dat is het uiteindelijk niet. Het is aan de ene kant Gods onbeschrijfelijke genade en aan de andere kant Gods diepe les in hoe Hij wil dat wij op deze wereld met elkaar omgaan.
En de schuld die Hij benoemd? Uiteindelijk is het dit: Gods meesterwerk kapotgemaakt. En de prijs van dat meesterwerk is niet in menselijke begrippen uit te drukken omdat het een Goddelijk meesterwerk is. Het is goed om in deze studie te beseffen dat onze schuld, waar God ons mee confronteert, meer, veel meer is dan wat wij op deze aarde elkaar kunnen aandoen. Het is meer dan de grootste genocide die je kunt bedenken. Het is meer dan de verzameling van alle misdaden bij elkaar. Ik wil het niet overdrijven, maar ik hoop dat het je de komende dagen gaat helpen om een stap te zetten met alles wat jou is aangedaan.
Gebed: Heer, als ik echt zie wat de schuld is waarvoor U betaling vraagt, kan ik dan nog ooit zeggen dat vergeven geen optie is? Wilt U mij laten beseffen hoe verschrikkelijk het is geweest dat wij, dat ik, Uw meesterwerk kapot heb gemaakt?
