"Had ook u geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ik ook medelijden met u had? En zijn heer, boos als hij was, gaf hem aan de pijnigers over, totdat hij alles wat hij hem schuldig was, betaald zou hebben." (Mattheüs 18:33 en 34)
We komen aan het einde van deze gelijkenis die ons veel te zeggen had. Een gelijkenis die niet erg eenvoudig is, als je er echt over gaat nadenken. Vergeven, zoals jijzelf vergeven bent. En misschien zegt iemand: "dat valt toch best wel mee, ik wil best iemand die tegen mij gelogen heeft vergeven." Ja, dat is wel te begrijpen, maar als het nu echt om misdaden gaat die jou aangedaan zijn? Dan zijn de woorden van Jezus uiteindelijk toch niet anders.
Klinkt dit niet erg onmenselijk? Zo voelt het wel en eerlijk gezegd heb ik dat gevoel soms ook. Maar mag ik je eens vragen wat er gebeurd als je niet luistert naar de opdracht van Jezus? Stel dat iemand jou een misdaad heeft aangedaan en jij blijft vasthouden aan het verlangen naar wraak. Wat werkt dat uit in je hart en in je ziel? Want dit is uiteindelijk de kern waar het om gaat. Als Jezus zegt dat we moeten vergeven zegt Hij dat niet in eerste instantie voor die ander, want hoe dan ook ontloopt hij zijn straf niet. Zelf als iemand berouw heeft, is hij daardoor niet ontslagen van rechtsvervolging. Maar het gaat om de eerste plaats om jou! Want wat zegt Jezus dat het gevolg van niet vergeven is? De slaaf wordt overgeleverd in de handen van de pijnigers.
En juist dat is wat Jezus niet wil. Hij heeft je, met al je pijn, niet over voor de pijnigers. Jezus heeft je uiteindelijk niet over voor een leven vol met wrok en haat. Want zo'n leven maakt je uiteindelijk kapot. Als je niet wil vergeven (en Jezus heeft het niet over niet kunnen vergeven, maar het gaat over wat je wil) dan kom je terecht in de handen van de pijnigers totdat jij zelf eerst jouw schuld heeft betaald. En natuurlijk dan mag je weer komen en vertellen dat je het niet kunt betalen en dan beginnen we weer opnieuw en wil je dan die ander wel vergeven.
Zolang je dit niet doet, blijft dus die pijniging doorgaan. Niet omdat God het je zo moeilijk wil maken, maar Hij wil je losmaken van die ander omdat Hij je niet in wrok en boosheid wil laten ronddolen, maar je daarvan vrij wil maken. Zou jij degenen die jou zo intens pijn hebben gedaan, willen loslaten? Zeker als deze met berouw komt, ben jij dan bereidt om dit proces van vergeving aan te gaan? En als er geen berouw komt, ben je dan bereid om de wraak aan God te geven? Dan kom jij er van los. En dan geldt nog steeds dat het recht zijn loop moet hebben, maar dat jij vrij bent van de ander. Toen Jezus de moordenaar aan het kruis vergaf, moest die man wel zijn straf ondergaan. Dat misverstand dat vergeven betekent dat je alles maar goed moet praten, dat moet de wereld uit, maar jij mag vrijkomen van je pijn.
Gebed: Heer, ik dank U, dat U mij wil helpen loskomen van elke pijn die mij is aangedaan en dat ik wraak en haat niet hoef toe te laten in mijn leven.
