"Maar toen Jezus dat zag, nam Hij het hun zeer kwalijk en zei tegen hen: Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God." (Markus 10:14)
Er zijn situaties waarin blijkt dat God geen kracht kan doen, vanwege het ongeloof. Dan zien we letterlijk gebeuren dat iets niet kan gebeuren. Of dat nu genezing of bevrijding is, door ongeloof gaat het mis. Jezus laat echter in nog een situatie zien dat wij voor een blokkade kunnen zorgen. En die blokkade is misschien nog wel iets lastiger. Vooral omdat het met misschien wel beide aspecten te maken heeft: redeneren en ongeloof. Want er zijn mensen die geen last hebben van deze te dingen, maar die wij tegelijk ook heel lastig vinden om die in te zetten voor Gods Koninkrijk.
Er is een moment dat er kinderen bij Jezus worden gebracht. Dat lijkt iets aandoenlijks, het lijkt iets liefs, maar zo wordt het niet ervaren door de discipelen. Moeder die hun kinderen bij Jezus brengen om hen te laten zegenen, maar discipelen die dat absoluut niet willen. Jezus heeft wel wat beters te doen dan Zich met kinderen bezig te houden. Maar als Jezus dat ziet, wordt Jezus boos! Hij neemt hen dit zeer kwalijk. Dit is niet wat Jezus wil, maar dit is ook niet wat Jezus ziet.
Weet je wat Jezus ziet in die kinderen? De toekomst van Zijn Koninkrijk. Voor hen is het Koninkrijk van God. Heb je er wel eens over nagedacht wat wij met kinderen doen, als het over het Koninkrijk van God gaat? Wij zeggen tegen de kinderen: Jullie kunnen beter maar niet bij de grote mensen zijn, gaan jullie maar naar jullie eigen dienst op zondag en we bieden ze daar een oppervlakkig geschiedenisverhaal aan.
Jezus doet het anders. Als er iemand is die Jezus zegent met de gaven van het Koninkrijk, dan zijn het de kinderen! Jezus ziet het geloof bij die kinderen. Jezus ziet dat zij in ieder geval niet redeneren en Jezus ziet in hen geloof dat bij Hem alles, maar dan ook echt alles mogelijk is. En dan moet je even die geschiedenis terughalen van gisteren. De discipelen konden die jongen niet bevrijden omdat ze er geen geloof voor hadden. Hadden ze maar kinderen gevraagd om het te doen, dan zou het wel eens heel snel klaar geweest kunnen zijn met die demon, omdat kinderen juist zonder voorwaarden Jezus willen geloven.
Als wij niet geloven zoals kinderen, dan zullen wij een blokkade zijn voor het Koninkrijk en de tekenen van het Koninkrijk. De andere kant is ook waar, wij mogen de kinderen niet aan de kant zetten, maar juist inzetten. Waarom laten we de kinderen niet bidden met onze zieken? Wat staat hen in de weg die geloven in een God van wonderen om te bidden? En dit meen ik serieus! Want als geloof, mede bepalend is voor de tekenen van het Koninkrijk, dan ligt er een hele grote taak voor onze kinderen. Zij zullen zonder rem reageren in geloof op wat Jezus vraagt. Alle schroom die wij hebben, zul je bij die kinderen niet zien. Zij dragen het Koninkrijk bij zich, maar als we hen dit afleren, zullen ze straks op dezelfde manier redeneren als wij.
Gebed: Heer, ik wil geloven als een kind, maar ik wil ook geloven dat U kinderen kunt en zult gebruiken voor Uw Koninkrijk. Vanaf vandaag horen juist de kinderen er helemaal bij en ik wil hen alle ruimte geven.
