"Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt." (Hebreeën 12:1)
Met welke verwachting leef jij? Het is wel een serieuze vraag waard. We leven ondertussen weer richting Kerst en als je alle liedjes dan hoort, dan lijkt het er soms op dat we met elkaar denken dat Jezus op 25 december echt nog een keer geboren gaat worden. En de Adventstijd is dan de tijd waarin we bezig zijn met de geboorte van Jezus. Eigenlijk is dat best wel wat apart, want Jezus zal echt niet in de stal opnieuw geboren worden. We kunnen het met Kerst hooguit herdenken dat God, mens werd en Zichzelf vernederde door op aarde te willen lijden vanaf het eerste moment. Maar als we nadenken over het woord 'advent' dan betekent het dat dit de tijd van verwachten is. En wat verwachten wij dan?
Petrus zegt in zijn tweede brief dat wij een nieuwe hemel en een nieuwe aarde verwachten. Wij zijn op weg naar de dag dat Jezus zal terugkomen op aarde. Wij verwachten niet een Kind in de kribbe, maar wij verwachten de Zoon van de mensen op de wolken van de hemel. Dat is onze verwachting en de vraag die dat aan ons meegeeft is de vraag hoe wij, in onze tijd van verwachten, op deze aarde onze plaats kunnen en moeten innemen. We kunnen heel eenvoudig zeggen: "Kom Heer, kom haastig", maar dat is niet de opdracht die God ons geeft. Hij zegt niet dat we maar een beetje moedeloos moeten afwachten en maar moeten hopen dat het allemaal snel voorbij is, Hij wil dat wij leven als kinderen van Hem, op deze aarde.
De schrijver van de Hebreeënbrief zegt daarom niet dat wij erbij moeten gaan zitten, maar dat wij de wedloop moeten lopen die voor ons ligt. Er ligt een uitdaging op je te wachten, waarvan de schrijver van de Hebreeënbrief zegt dat dit net als een wedloop is. En op de tribunes rondom de renbaan zitten allemaal mensen die met verwachting op aarde hebben geleefd en ons hebben voorgedaan hoe je die wedloop loopt. En uiteindelijk is het doel om de eindstreep te halen, maar die behaal je uiteindelijk door in geloof te leven.
Om ons heen zijn getuigen die weten wat dit is. Ze zijn ons tot een voorbeeld en ze maken heel concreet wat het is om uitziende naar wat God belooft, ook praktisch te leven op aarde. Zeker de geloofsgetuigen uit het Oude Testament keken uit naar de eerste komst van Jezus en al kijken wij uit naar de tweede komst van Jezus, er is niet zoveel verschil als je al die geloofsgetuigen uit Hebreeën 11 vergelijkt met ons leven nu. Daarom zullen we de komende tijd in verwachting leven en dat doen als mensen die anders zijn dan hen die geen verwachting hebben van de komst van Jezus. Vanuit je nieuwe geboorte is leven uit je nieuwe leven het doel waarvoor je nu op aarde bent.
Gebed: Heer, leer mij verwachtend te leven, maar leer mij ook om niet passief te zijn in mijn leven en leer mij telkens gericht te zijn op U.
