“Toen antwoordde Job de HEERE en zei: Ik weet dat U alles vermag, en geen plan is onmogelijk voor U.” (Job 42:1)
Kunnen wij Gods wegen altijd begrijpen? Dat lukt ons niet, echt niet. Het is onmogelijk om God te begrijpen zoals Hij is. Neem nu de geschiedenis met Job, wat begrijpen we daar nog van? Het lijkt wel of God Zich laat uitdagen door satan en dat God daar op in gaat. En dan ook nog eens op een manier dat je denkt: Hoe is het mogelijk. Hoe kan God op deze manier van iemand als Job omgaan? Dit kun je toch niet begrijpen?
Nee, dit is eigenlijk echt niet te begrijpen, net zo goed dat jij soms dingen in je leven mee hebt gemaakt waarvan je denkt: waar was God op die momenten dan? Ik denk dat je bij Job niet kunt zeggen dat God Zich heeft laten uitdagen, maar begrijpen doe je het ook niet. Dan had God het verwoestende werk van satan toch minimaal kunnen voorkomen en niet toelaten. Al deze gedachten, ze zijn zo logisch.
Niet alleen jij begrijpt dit niet, Job heeft hier ook niets van begrepen. Was zijn leven dan zo zondig? Dat absoluut niet, er was niemand meer rechtvaardig op de aarde dan Job. Als je ziet hoe God uiteindelijk reageert op zijn vrienden, die Job beschuldigd hebben van allerlei dingen, dan is wel heel duidelijk dat het leed van Job niet gekomen is door zonden van Job. Maar de andere kant is ook waar: Job komt er niet zonde vermaning van God vanaf. De uitspraken van Job zijn misschien wel de stevigste in de hele Bijbel die door een kind van God zijn uitgesproken.
Toch maakt dit de vraag los of dit wel kan? Kan Job zelfs zijn geboortedag vervloeken? De dag dat God hem bedoeld had op aarde, kan hij zulke uitspraken doen? En hoe reageert God dan uiteindelijk op zijn woorden? God heeft uiteindelijk vier hoofdstukken nodig om Job te vertellen dat Hij God is en niet Job. Lange hoofdstukken waarbij God aan Job verteld dat Hij de aarde maakte en dat Hij Degene is Die uiteindelijk alles in Zijn hand heeft.
Is dit bestraffing van God? Je mag het zo zien, maar je mag het ook zien als een vader die zijn kind uitlegt dat het kind zich bij zijn ding moet houden en dat zijn vader voor de rest zorgt. God legt geen verantwoording af aan Job, ondanks alle wanhoop bij Job. En uiteindelijk erkent Job dat God alles vermag en dat niets onmogelijk is bij God. En vanaf dat moment neemt God het op voor Job. Hij bestraft de vrienden van Job en Job krijgt zelfs de opdracht om voor zijn vrienden te gaan bidden. En dan zegent God Job meer dan dat hij ooit aan zegen heeft gekregen.
Als het over berouw gaat, gaat het telkens om het keerpunt in wat God doet. Zowel bij echte zonden, als ook hier bij Job. Als we God Zijn plaats geven, dan is onze communicatie met Hem heel intens.
Gebed: Heer, ik dank en prijs U omdat U, zelfs als ik uit mijn slof schiet en U niet kan begrijpen, toch mij zegent als ik eerlijk ben tegen U.
