“Toen beval de koning aan Aspenaz, het hoofd van zijn hovelingen, dat hij enigen van de Israëlieten moest laten komen, namelijk uit het koninklijk geslacht en uit de edelen.” (Daniël 1:3)
Het is mooi als je hebt meegedacht over het vissen van mensen, maar als je dat heel rooskleurig voorstelt, dan zou je bijna vergeten dat er ook nog een andere kant is. Er is ook nog de kant van de samenleving waarin wij leven. Ik weet niet hoe dit voor jou is, maar onze seculiere samenleving is lang niet altijd makkelijk om te leven. Sterker nog, je kunt zeggen dat we onze naaste niet eindeloos in hun waarde moeten laten omdat er maar één waarheid is die echt reddend is, maar tegelijk leef je er wel gewoon tussen. Als het goed is, leef je als een hemelburger op aarde en leef je in een vreemd land. En dat is lastig, want de levensstijl van de hemel sluit totaal niet aan op de stijl van de aarde.
Iemand die we in de Bijbel tegenkomen die dit op een uitzonderlijke manier heeft meegemaakt, maar waarvan ook de details zijn beschreven is Daniël. Zijn verhaal is natuurlijk overbekend, maar om hem heen gebeurt veel meer dan alleen het verhaal van de vurige over en van de leeuwenkuil. Dat zijn misschien wel de grote momenten van het ingrijpen van God in zijn leven en van dat van zijn vrienden, maar uiteindelijk gebeurt er veel meer dan dat. Daniël leefde als geen ander in een wereld die totaal niet aansloot bij zijn eigen wereld. Het is misschien iets te kort door de bocht om te zeggen dat de wereld waarin hij terecht kwam een seculiere wereld was. Het was eerder een uiterst religieuze wereld waarin de god Bel centraal stond.
Dat die god Bel centraal stond, valt in het verhaal niet gelijk op, maar in bepaalde onderdelen van de geschiedenis wordt hij wel aanbeden en eigenlijk draait alles in Babel om de god Bel. Die moet tevreden gehouden worden en dat wordt hij niet als iemand als Daniël zijn God vereert. Hoeveel zegen onze God ook echt geeft, het hele systeem in Babel was gebouwd rond de verering van Bel. En in die wereld komt Daniël terecht.
Als je leest wie Daniël was, dan blijkt dat hij een jongen was die hooggeplaatst was. Hij was wellicht zelfs een prins, of in ieder geval kwam hij uit het koninklijk geslacht en hij hoorde bij de knapste jongens van het land. Daniël had dus zoveel in zijn leven dat hij een prachtig leven had kunnen krijgen en ook in Babel had zijn leven een leven kunnen zijn in weelde en voorspoed. Maar in Babel moest hij dan wel meedoen met de cultuur en de afgodendienst daar. Dan kon hij het ook daar maken.
Dat maakt dat zijn verhaal en het onze veel minder ver uit elkaar ligt dan op het eerste gezicht lijkt. Ook wij kunnen geëerd worden op het moment dat we meedoen met de massa. Het is de vraag welke keus Daniël in zijn tijd en wij in onze tijd maken. Waar wil je voor gaan? Voor God? Dat betekent dat je daar voor zult moeten gaan staan, wat de gevolgen ook zijn en hoe doe je dat dan? Of kies je om deels of helemaal mee te buigen met de wereld om je heen? Uiteindelijk zal dat geen zegen brengen, maar heb je wel het gevoel dat je het redt in deze tijd, maar is dat echt waar je voor wilt leven?
Gebed: Heer, laat het leven van Daniël voor mij zichtbaar maken op welke manier ik kan leven in de wereld waarin U mij een plaats hebt gegeven, zodat ik U oprecht en zuiver vertegenwoordig op aarde.
