"Ik roep er dan vóór alles toe op dat smekingen, gebeden, voorbeden en dankzeggingen gedaan worden voor alle mensen, voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn, opdat wij een rustig en stil leven zullen leiden, in alle godsvrucht en waardigheid. (1 Timotheüs 2:1 en 2) 

Je zou zeggen dat als het over Gods Koninkrijk gaat, dat je dan als een Timotheüs in de gemeente vooral hard aan het werk moet gaan. Sturing geven aan al die zinloze discussies, mensen wijzen op Jezus en de gemeente leren dat het einddoel van de wet, de liefde is. Dat zou je zeggen. Dat verwacht je toch ook eigenlijk van voorgangers? Aan het werk, bezoek mensen, help waar je kunt, lees met mensen uit de Bijbel en bidt met mensen die het nodig hebben. En dan zegt Paulus: "Niets daarvan!" 

Onze neiging is om zoveel mogelijk bezoeken te doen, of om zoveel mogelijk te evangeliseren. Maar Paulus zegt: "Vóór alle dingen, voor alles wat je doet, is er eerst wat anders belangrijk." Voordat je de straat op gaat, voordat... En vil het dan maar in. Maar voor dat alles is gebed, smekingen en voorbede belangrijker. En ik weet niet hoe dit voor jou voelt, maar ik merk zelf dat ik maar al te makkelijk, als ik tijd neem voor gebed het gevoel heb: Er moet nog zoveel, en dit nog en dat nog. Je agenda drukt heel makkelijk een stempel op je dag.  

Wat zou er gebeuren als je aan een voorganger vraagt: "Wat doe je zoal op een dag?" en hij zegt: "Ik begin met een uur gebed." Dan hoor je soms mensen zeggen: "Maar wat doe je als werk?" En dan zegt die voorganger: "Vooral bidden." Vinden we dat dan een normaal antwoord? Hoe normaal is het dat tijden van gebed onderdeel zijn van het werk van voorgangers en anderen die dienen in het Koninkrijk van God? We weten wel dat gebed belangrijk is, maar ondertussen staat het best wel apart op je urenoverzicht.  

Paulus maakt heel duidelijk aan Timotheüs dat hij zich niet moet laten verleiden tot rennen en vliegen. Het kan soms heel druk zijn als je dient in Gods Koninkrijk, soms is het crisis op crisis, maar dat mag er nooit voor zorgen dat dit je agenda gaat bepalen. En ik hoor het mijzelf zeggen, want dat gebeurt zo makkelijk. Laten we ons door Paulus eens laten oproepen om gebed de eerste en hoogste plaats te geven. Ook als je geen voorganger bent, ook als je niet een bijzondere plaats hebt in de bediening, maar laten we serieus plaats maken voor gebed, smeken en voorbede. 

Paulus noemt dan ook degenen die op hoge plaatsen zitten. Zeker, die mogen wel wat extra gebed ontvangen, maar tegelijk zegt Paulus ook: Voor alle mensen! Misschien zou het wel eens goed zijn als we zouden zien wat er gebeurt als we bidden! Wat gebeurt er dan in de geestelijke wereld. Komen de engelen in beweging? Waarschijnlijk wel, zodra wij bidden gebeurt er iets. En daarmee is bidden tegelijk ook hard werken! Laat je niet afleiden door je agenda en soms ook gewoon je onwil. 

Gebed: Heer, ik beleid U dat het aan mijn gebed maar al te makkelijk ontbreekt. Veel te makkelijk laat ik mij leiden door de wan van alledag. Wilt U mij helpen om de juiste focus te hebben.