"Zalig die slaaf die door zijn heer bij zijn komst zo handelend aangetroffen zal worden." (Mattheüs 24:46)
Het zou kunnen zijn dat je denkt dat het een heel aparte opmerking is, maar niet alleen wij verwachten de Heer, ook de duivel en zijn demonen verwachten de Heer. Niet dat ze daar nu zo erg naar uitkijken, want ze weten wat er dan met hen zal gebeuren. Best een beetje apart om zo een 'Tijd met God' te beginnen, maar daardoor is het even iets eenvoudiger om de gelijkenis van Jezus over twee dienstknechten, beter te begrijpen. Verwachten en verwachten is namelijk twee. Natuurlijk zal het bij de komst van Jezus zijn als in de dagen van Noach. Toen rekende er niemand op een watervloed. Maar daarmee hebben we niet alles gezegd.
Er zijn mensen die de Bijbel geloven, zondag aan zondag in de kerk zitten, maar die uiteindelijk Jezus niet verwachten op de manier zoals het zou moeten. Er zijn kerkmensen die ogenschijnlijk niet veel verschillen van degenen die geloven en verwachten. Uiterlijk komt het behoorlijk overeen. Iemand die zijn levenlang in de kerk zit, maar uiteindelijk zijn hart nog steeds niet aan Jezus heeft gegeven, gelooft uiteindelijk toch ook dat Jezus terug zal komen. Je komt soms mensen tegen die de Bijbel echt kennen, misschien wel beter dan jij en ik, maar die tegelijk ook weten dat het niet goed is tussen hen en God. Maar ze weten ook dat de wederkomst van Jezus zal komen.
Jezus vertelt een gelijkenis van een heer die een slaaf over zijn bezit aanstelt. Zelf gaat hij weg. En dan zijn er twee mogelijkheden. Of die slaaf leeft op elk moment in het besef dat zijn heer terug kan komen, of hij leeft raak, doet waar hij zin in heeft, slaat zelfs de andere slaven, gaat om met dronkaards en leeft alsof het moment toch voorlopig nog niet komt dat zijn heer terugkomt. En nu bedoelt Jezus niet dat we angstig moeten leven met zoiets als: "Jezus kan ineens terugkomen en dan moet ik het echt volmaakt goed doen." Die angst stuurt Jezus niet op aan. Hij benadrukt vooral die andere kant. De kant van die slaaf die net doet alsof zijn heer voorlopig niet zal komen en hij leeft voor zichzelf op een barre manier. Iets van: geloven komt nog wel een keer, ik heb nog tijd genoeg. Degenen die zo denken zijn in acuut gevaar! Plotseling zal Jezus er zijn en met hen afrekenen. Dan is het voorbij en te laat.
Maar Jezus zegt ook iets anders: "Zalig is die andere slaaf". Hoe zal de heer die slaaf vinden? Trouw handelend! De slechte slaaf denk in zijn hart slechte dingen, maar die goede slaaf denkt geen dingen in zijn hart. Opmerkelijk dat Jezus dat verschil aanbrengt in deze gelijkenis. Die trouw handelende slaaf denk dus niet vanuit motieven, maar die is gewoon trouw in zijn handelen, zoals zijn heer ook mag verwachten. Hij denkt dus niet, straks komt mijn heer terug en stel je voor dat hij mij vindt op een manier die niet goed is. Daar denkt hij niet aan, hij is gewoon trouw in wat hij doet. Gewoon in ontspanning, geen achterdocht, maar hij is wie hij is en daarin is hij trouw.
Als gelovige moet je dus niet denken vanuit regels en "stel je voor dat". Jezus vraagt of je Hem wilt verwachting in trouwheid. Hij wil je straks vinden, gewoon zoals je in ontspanning als gelovige mag zijn die je bent. Niet krampachtig om het zo goed mogelijk te zijn, maar in vrijheid uitziende naar de komst van Jezus. Je doet gewoon wat er verwacht wordt. Wat een ontspanning in die manier van verwachten! En als Jezus dan komt, dan zal Hij je over al Zijn bezittingen aanstellen. Nu al trouw in het kleine, om straks over veel aangesteld te worden in eeuwigheid.
Gebed: Heer, zo mag ik en wil ik leven: In ontspanning mijn geloof leven en U verwachten, zonder achterdocht, maar in vrede en vrijheid, trouw in alles wat U van mij verwacht.
