Thema: Bouwen is de opdracht

"Toen ging het volk eropuit en ze haalden loof en ze maakten loofhutten voor zichzelf, ieder op zijn dak, en in hun voorhoven en in de voorhoven van het huis van God, en op het plein van de Waterpoort en op het plein van de Efraïmpoort." (Nehemia 8:17)

Hoe reageer jij als God iets van je vraagt? Dat was eigenlijk de vorige vraag naar aanleiding van de reactie van het volk bij Nehemia. Toch denk ik, dat we nog iets meer kunnen zeggen over de reactie van het volk. Ze lezen namelijk de wet van God en komen tot de conclusie dat het de zevende maand is en dat ze eigenlijk het Loofhuttenfeest zouden moeten vieren. Nu kun je een hele discussie opzetten over het Loofhuttenfeest en de vraag wat wij daarmee moeten, maar dan kom je in de discussie terecht over de offerdiensten van Israël en wat wij daar dan nog van zouden moeten navolgen. Het is in ieder geval duidelijk dat het Loofhuttenfeest een feest voor Israël was, als Gods Eigen volk. Zodra je hieraan begint te tornen kom je al snel in een hoek terecht waarin wij dreigen de plaats van Israël in te nemen. Toch geloof ik dat we ook niet zomaar dit gedeelte moeten laten passeren alsof het ons niets te zeggen heeft.

Eerst dit: Wat was het Loofhuttenfeest voor een feest? Het was één van de drie oogstfeesten die het volk Israël van God moest vieren. Deze was het laatste feest en moest gehouden worden aan het einde van de oogst. Als je nog gewend bent om dankdag voor gewas en arbeid te vieren in de kerk, dan zou je het dus daarmee kunnen vergelijken. Dat lijkt een feestdag die wij steeds minder belangrijk zijn gaan vinden, maar er liggen wel echt overeenkomsten. Tijdens het loofhuttenfeest was het volk zeven dagen bij elkaar en woonden ze in hutten van loofhout en bladeren. Er moesten ongelofelijk veel offers gebracht worden (waardoor dat ik denk dat dit ook iets is wat nu niet meer voor ons kan gelden) en er waren twee dagen van absolute toewijding aan God. En waarom? Uiteindelijk omdat het volk iets had om te danken.

Wat is dus het eerste dat het volk gaat doen op het moment dat ze de wet van God hebben laten voorlezen? Ze beginnen met een dankfeest voor God. En serieus, dat was een feest. Dankbaarheid bij een Jood uitte zich echt ook in een groot feest. Er werd gegeten en gedronken en er was ruimte voor ontmoeting en ruimte om de dankoffers te brengen bij God. Even terug naar de situatie van Nehemia. De stadsmuur was net herbouwd en over de opbrengst van het land hebben we niet veel gelezen, behalve dat er veel meer Joden al waren teruggekeerd en er dus ongetwijfeld op het land wel oogst geweest zal zijn. Hoe dan ook, als het volk opnieuw is ingeschreven en iedereen zijn afkomst en naar de wet vraagt van de God Die de herbouw van de muur liet lukken, is het eerste dat ze doen is God danken door het Loofhuttenfeest te gaan vieren.

Dan kun je vanuit deze gedachten wel eerlijk naar jezelf kijken, denk ik. Is het normaal dat de oogst straks binnen is? Of ligt hier ook gewoon een opdracht waar we mee de wereld in mogen? De opdracht om iedereen op te roepen om God te danken. Het volk gaat iedereen erbij betrekken. En dan niet alleen door een kerkdienst te beleggen en daar even een preekje aan te horen en snel verder, maar echt even stilstaan en met elkaar beseffen wat een zegeningen we hebben gekregen en daar echt een feest voor te vieren. En laat dat feest nu nog een opdracht van God zijn ook. Dank brengen aan God, zelfs als er echt nog niet veel te danken is. Dat was wat het volk ging doen toen God sprak. Genoeg om vandaag over na te denken, genoeg om je zegeningen te tellen en dit met elkaar te delen.

Gebed: Heer, leer mij en leer ons danken voor Uw zegeningen.