Thema: Veertigdagentijd 2020
"Want Hij is als een loot opgeschoten voor Zijn aangezicht, als een wortel uit dorre aarde. Gestalte of glorie had Hij niet; als wij Hem aanzagen, was er geen gedaante dat wij Hem begeerd zouden hebben." (Jesaja 53:2)
Omdat vanaf vandaag de veertigdagentijd weer is begonnen, laten we de komende tijd de serie 'Op weg met Jezus' even los om die later weer op te pakken. Ik heb voor de veertigdagentijd op dit moment niet direct een duidelijk doel, het lijkt wel of de Heer hierin stap voor stap ons een aantal dingen wil laten ontdekken waardoor we ons mogen laten verrassen. Ik wil je in ieder geval eerst meenemen in de woorden van Jesaja uit het 53e hoofdstuk. En misschien denk je: Is daar dan nog iets uit te leren, dat zijn toch overbekende woorden? Ik begrijp die gedachte, maar afgelopen week merkte ik dat als God je iets laat zien, dat dit toch verrassend kan zijn. Laat je je ook even verrassen?
Als Jesaja aankomt bij het 53e hoofdstuk dan heeft hij het net gehad over de Knecht Die zal komen en Die verstandig zal handelen, maar Die door niemand wordt gelooft. Uiteindelijk roept Jesaja in profetie uit: "Wie heeft onze prediking geloofd?" en daarmee lijkt Jezus' werk bijna zinloos. Maar wat is het werk van Jezus in de ogen van God Zelf? Daar kom je achter als je het tweede vers van hoofdstuk 53 leest. Wie is de Messias, de Knecht van de Heer? Hij is een loot. Een loot is een tak die aan een boomstam kan groeien, maar een loot kan ook een tak zijn die ineens uit de grond opkomt. Een soort opschot. In de tijd dat ik groenvoorziener was moesten we elk jaar naar een bos onder hoogspanningsmasten in de Europoort om opschot van iepen te maaien. Dat opschot kwam overal zomaar omhoog uit de grond. Als uit het niets.
Vanuit Gods ogen zegt Jesaja: "De Messias is als een loot voor het aangezicht van God". Als uit het niets schiet de Messias op uit de grond. Alleen is daarmee nog niet alles gezegd. Want wat stelt zo'n loot nu voor als het is als in mijn voorbeeld van het bos met iepenopschot? Daar stelt het niets voor, het is eerder ongewenst en overdadig, dan dat het zinvol was. De loot waarmee Jesaja de Messias vergelijkt, komt op uit een dorre aarde. Dat is iets heel anders. Jezus is als een loot in een wereld die helemaal doods is. Als je nu echt wilt zeggen Wie Jezus is, dan moet je zeggen: Jezus is het enige leven in de hele wereld. De hele wereld is dood en in die doodsheid is Jezus het leven. Zo kijkt God naar de werkelijkheid.
We staan aan het begin van de veertigdagentijd en gedenken dat Jezus de laatste weg richting het kruis gaat maken en Wie loopt daar dan op weg naar het kruis? Het enige Leven, midden in alleen maar doodsheid. God ziet een dode wereld en Hij brengt door Jezus, daar opnieuw leven in. Met Jezus ontstaat er weer leven, terwijl het over de dood van Jezus zal gaan. Jezus is midden in een levenloze werkelijkheid het Leven en door Hem zullen wij leven. Het is niet zo hopeloos als dat het lijkt. Als je naar een dorre vlakte kijkt, waar geen leven meer in te bespeuren is, kan dat hopeloos voelen, maar als er dan één twijg uit de grond komt, zeg je: Er is nog leven. Dat is wat Jezus is: Hij is het Leven! In Hem begint God dus opnieuw. Wat niet lukte na Adam, na Noach en na Babel, dat lukt nu wel na Christus. Hij is de dode wereld ingegaan, de dood ingegaan en uit Hem komt het leven voort. Zelfs geestelijk dode mensen komen in Hem opnieuw te leven. Ga je even verwonderen over dat actieplan van God met deze wereld en met jou!
Gebed: Heer, als ik stil wordt voor U, kan ik alleen maar verwonderd kijken naar het kruis op Golgotha. U bent het Leven midden in de dood en in U leef ik en zal ik leven.
