Thema: Kerst 2020
“En het geschiedde, toen de engelen van hen weggegaan waren naar de hemel, dat de herders tegen elkaar zeiden: Laten wij dan naar Bethlehem gaan en dat woord zien dat er geschied is, dat de Heere ons bekendgemaakt heeft.” (Lukas 2:15)
Wat denk jij dat er gebeurt op het moment dat je opeens in hemels licht staat? Dat zet je leven op z’n kop. Misschien is de eerste schrikreactie heel groot, maar daarna komt er in jou iets in beweging waarvan je niet wist dat dit kon gebeuren. Dat meen ik echt. Kijk maar eens wat er gebeurt bij de herders die gewoon op een paar schapen zaten te passen en het ondertussen Kerst was geworden, zonder dat zij dat wisten. Herders die in ieder geval niet aan het uitkijken waren naar de Messias.
Nu kun je over die herders van alles zeggen. Het waren mannen zonder toekomst en waarschijnlijk hadden ze zelfs hun toekomst vergooid door hun leven. Als je een doelgroep wilt hebben waar nooit meer iets mee mogelijk zou zijn, dan moet je bij die herders in het veld bij Bethlehem gaan zitten. Kansloos voor de maatschappij en verstoten door hun leven. En ik denk dat wij eigenlijk altijd wel hoger op de maatschappelijke ladder staan dan zij. Lager dan zij kan in ieder geval niet. Dus je bent of gelijk aan hen of meer. Dus deze boodschap is altijd ook voor jou.
Wat gebeurt er op het moment dat de hemel hun leven raakt? Behoorlijk wat. Naast dat ze schrikken gebeuren er nog een paar dingen. En dan moet je bedenken dat hun ontmoeting alleen maar een ontmoeting is met een engel en daarna met een leger engelen. Dat zijn dan nog maar geestelijke wezens en nog niet eens God Zelf. De boodschap die deze engelen brengen doet iets met hen. Onbegrijpelijk wat er gebeurt.
Ze krijgen ineens hoop. Dat kan natuurlijk niet, want het was uitzichtloos en hopeloos. Op het moment dat die engel zegt dat ze niet bang hoeven te zijn en dat hij goed nieuws komt brengen, gebeurt er iets dat je niet kunt bevatten. Het begint met geloof dat ze meer van waarde zijn dan ze hadden kunnen bedenken. Eer aan God, vrede op aarde en in mensen een welbehagen. In de kerstnachtdienst gisteravond vertaalde ik het zo: “God is geweldig, Hij brengt vrede en Hij houdt van mensen”. En dat bewijst Hij doordat er een Kind is geboren in een voerbak.
Hoe je weet dat die herders dit geloofden? Nou, ze gingen direct na het engelenleger op pad Met vreugde nog wel. Ik denk zelfs dat ze de woorden van de engelen doorlopend zijn blijven uitspreken, al zoekend naar de Redder van de wereld in een voerbak. Blijkbaar valt alle schroom weg om de Messias te gaan zoeken. De Messias zou juist Die Persoon zijn waar zij niet welkom zouden zijn. Want termen als een paleis horen daar in hun beleving helemaal bij. En nu, nu schijnt, met die engelen, de heerlijkheid van de hemel over hen en ze geloven die engelen op hun woord.
Ze gaan op pad en als ze aankomen bij de voerbak en de stal, weten ze dat God van hen houdt en dat ze hun Redder hebben gevonden. Niet dat ze dit allemaal hebben begrepen, maar de aanraking van de hemel maakte dat zelfs deze mannen in beweging kwamen. En die beweging zorgde er ook nog eens voor dat de focus alleen was op die boodschap. Zelfs hun schapen hoor je hen niet meer over. Daar kun je van alles van vinden, maar in dit geval is het vooral positief. Zelfs die zorgen lieten ze los, nadat de hemel heen aanraakte.
Als nu dit soort mensen in beweging komen, hoe laat jij je dan raken op het moment dat de hemel je raakt. Door wonderen, woorden, krachten of wat ook hoe de hemel je raakt. Of ben je er l aan gewend geraakt en vergeet je in beweging te komen en is het mooi en daar stopt het dan mee. Ik geloof dat God vandaag met de hemel jouw leven wil raken en Hij zegt het je: “Ik houd van je en Ik breng je vrede, wees niet bang. Echt waar, Ik houd van je!” Het is tijd voor jouw reactie op deze boodschap.
Gebed: Heer, dank U dat U mij liefhebt en de hemel met mij in contact bracht. Ik leef voor U!
