Thema: Gezonden zoals Jezus
“Jezus dan zei opnieuw tegen hen: Vrede zij u! Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zendt Ik ook u.” (Johannes 20:21)
De periode na de Paasmorgen tot Hemelvaart toe, moet voor de discipelen een vreemde tijd zijn geweest. De ontmoetingen met Jezus Die totaal was veranderd, zomaar ineens in hun midden kon staan, zonder dat er ook maar een deur open is gegaan, dat blijft een vreemde gewaarwording. Toch is die tijd tussen Pasen en Hemelvaart misschien wel de belangrijkste tijd die Jezus heeft gehad, samen met Zijn discipelen. Want juist in deze tijd zijn ze gaan begrijpen hoe het nu echt zat.
Je kunt je gerust afvragen wat de discipelen voor de opstanding hebben geloofd en van het leven van Jezus. Wellicht hebben ook zij bij de term ‘Messias’ een andere beleving gehand dat dat het werkelijk was. En dat is niet vreemd want iemand uit de dood zien opstaan, is nu niet iets dat je elke dag meemaakt. Meerdere keren lezen we dan ook dat de discipelen niet wisten wat dat was ‘uit de dood opstaan’. Pas nadat dit was gebeurd, en zelf toen nog maar heel voorzichtig zijn ze echt gaan begrijpen waar het om ging.
Vanaf dat moment komt de uitspraak over het Evangelie van het Koninkrijk pas in het perspectief te staan waar het echt over ging. Tot die tijd is ook voor hen het Evangelie van het Koninkrijk heel erg nationalistisch geweest. Maar nu, na de opstanding begint dit pas te landen op de plaats waar het moet landen. En wat doet Jezus dan? Dan blijkt Hij juist die tijd tot zijn Hemelvaart met hen te spreken over het Koninkrijk. Nu begrijpen ze het. Het Koninkrijk van Jezus is niet een aards koninkrijk, maar een hemels Koninkrijk dat op aarde zichtbaar wordt in het gedrag van de burgers van dat Koninkrijk.
Je bent al een inwoner van de hemel en leeft op aarde al zo. Eigenlijk is dat wat Jezus precies Zijn hele leven heeft gedaan. Hij was niet bezig om een aards koninkrijk te bouwen, maar Hij was de hemel op aarde aan het bouwen. Iets van de eeuwige toekomst werd door Hem heen al zichtbaar voor iedereen. Je kon de hemel niet meer missen als je naar Jezus keek. En met dat in Zijn achterhoofd, sprak Hij met de discipelen over het Koninkrijk. Nee, ze zouden niet de Romeinen verjagen, ze zouden niet Israël opnieuw als koninkrijk neer gaan zetten, ze werden geroepen om dat te doen wat Jezus deed. In alles hemels leven en dat laten zien. En dan komt de hele Bergrede in een ander daglicht te staan en komt het hele leven van Jezus in een ander daglicht te staan.
Als Jezus dan twee keer zegt: Zoals de Vader Mij heeft gezonden, zo zend Ik ook jullie, dan verandert je houding. De houding van Jezus was niet vechten, maar staan in de cultuur van dat Koninkrijk. Dat is niet een ding dat je doet, dat is een cultuur waar je onderdeel van wordt. De cultuur van de hemel die je steeds meer en meer eigen zal worden, op het moment dat jij je op die manier laat zenden. En wat bedoelt Jezus dan met ‘gezonden zijn zoals Hij’. Zullen we daar dan maar eens naar kijken aan de hand van de manier van leven van Jezus?
Gebed: Heer, ik dank U dat U mij wilt zenden zoals Jezus. Leer mij meer en meer de cultuur van de hemel te leven op aarde.
