Thema: Kolossenzen
“Want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.” (Kolossenzen 3:3 – HSV)
“U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God.”(Kolossenzen 3:3 – NBV21)
Wat is eigenlijk je leven? Die vraag is eigenlijk wel heel erg lastig, zeker als je probeert met alles wat je hebt, je vast te houden aan dit leven. Nu hoop ik natuurlijk dat je gelijk zegt: “Theo, natuurlijk doe ik dat niet, want ik leef niet voor dit leven hier op aarde”. Toch, even eerlijk, denk ik dat we er allemaal vaak genoeg last van hebben dat we toch wel erg gehecht zijn aan ons leven op aarde. Natuurlijk zijn er momenten van verlangen, maar met alles om ons heen aan vrienden, familie en noem maar op, is het vaak genoeg ook echt goed op aarde. Toch kan juist dat het soms heel erg lastig maken.
Als we gewoon even om ons heen kijken, naar mensen die niets met God hebben, dan merk je daar vaak nog een veel sterker verlangen om het leven vast te houden. Steeds vaker hoor je dan dat als dat niet meer lukt, dat ze dan het leven niet langer meer willen. En eerlijk gezegd begrijp ik vanuit dat perspectief echt wel dat een verzoek om euthanasie een optie is, als er niets anders is dan je leven hier. Wat je hierbij ziet is dat het dan gaat om het leven zoals wij op aarde het leven ervaren, maar de vraag is of dat leven het echte leven is. Als dat echt zo is, dan is het eigenlijk gewoon een heleboel getob. Alles wat we in ons leven meemaken valt maar al te vaak tegen. De vraag is dan of ons leven die paar jaar hier op aarde is. Dat kan misschien, als het meezit een jaar of tachtig zijn, maar wat stelt dat uiteindelijk voor? Het is zo voorbij en als je daar dan voor leeft, is het wel teleurstellend.
Paulus laat je vandaag nog een andere kant zien, die er echt toe doet. Een kant die het leven het echt waard maakt. Doordat je je richt op wat boven is, je dus richt op het Hoofd, op Jezus, dan gebeurt er nog iets anders. Aan de ene kant sterf je dan aan jezelf. Het leven, wat alleen het leven hier op aarde is, dat laat je dan los. Dat is eigenlijk het sterven aan jezelf. Tegelijk zorgt dat als je op die manier sterft, je ook sterft met Jezus, maar ook met Hem opstaat. Eigenlijk zit er bij Jezus, tussen Zijn sterven en opstaan nog iets tussen. In de woorden van Paulus: U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God. Als Jezus, Die ons leven is, dan straks komt, zullen wij met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid, zit nog een geheim.
Wat Paulus bedoelt is dit: Toen Jezus aan het kruis stierf, bad Hij op het laatst nog: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. Jezus legt Zijn leven af, maar geeft dat in bewaring van God Zelf. God beschermt, ondanks Zijn sterven, wel het leven van Jezus, Die Zelf het leven is. Op die manier draait het ook in jouw leven niet om jouw leven, want dat is gestorven, op het moment dat je Jezus begon te geloven. Tegelijk is je eeuwig leven al lang verborgen in God, door Christus. Je leven is dus niet het hier en nu, je echte leven ligt verborgen in God.
Toen Jezus in het graf lag, was Zijn leven niet voorbij, want dat leven was eeuwig, net zoals jouw leven eeuwig is. Alleen lichamelijk stierf Hij om de dood te overwinnen, maar Zijn leven was verborgen in God en op het moment dat Hij opstond, gaf God Zijn leven weer terug. Dat is voor jou niet anders. Wat is het ergste dat je zou kunnen overkomen? Dat je sterft, maar tegelijk is je leven verborgen in God. Dat je leven verdwijnt niet, dat is eeuwig. En als Jezus straks terugkomt, zal ook jij in heerlijkheid met Hem zijn. Weet je, dit geeft een heel ander perspectief op het leven. Jouw leven is eeuwig en het beste komt nog. Als je hier teleurstellingen meemaakt, dan is de waarheid nog steeds, dat je echte leven, niet het aardse bestaan is, maar je leven in God. Dat is niet voor straks, dat is nu al zo.
De dingen zoeken die boven zijn heeft ook te maken dat je nu al het leven leeft dat met Christus verborgen is in God. Dat is een hemels leven dat van een andere orde is, maar dat nu al is begonnen, omdat jij niet meer leeft, want je bent met Christus gestorven. En in de opstanding van Jezus, de eerste verschijning van Jezus in heerlijkheid, beginnen wij ook al in Zijn heerlijkheid ons te bewegen, tot Hij nogmaals komt, in volle heerlijkheid en wij dan ook in volmaakte heerlijkheid met Hem zullen leven. Een leven dat nu begint en uitloopt in volmaakte en eeuwige heerlijkheid.
Gebed: Heer, wat een zegen, wat een wonder en hoe groot is het dat mijn leven verborgen is in U. Wat er ook gebeurt, mijn leven is voor eeuwig veilig!
