"David trok eropuit, overal waar Saul hem naartoe stuurde; hij gedroeg zich verstandig, en Saul stelde hem aan over de strijdbare mannen. Hij was goed in de ogen van heel het volk, en ook in de ogen van de dienaren van Saul." (1 Samuël 18:5)
Wat zou jij in de plaats van David doen op het moment dat je tot koning was gezalfd, maar dat er helemaal niets van blijkt dat je ooit koning kunt worden? Of wat doe jij als God je een droom heeft gegeven, die je echt onmogelijk in vervulling ziet gaan? De manier hoe we met dit soort dingen omgaan, bepaalt of we handelen als een man of een vrouw naar Gods hart.
Er gebeurt eerst in dit hoofdstuk nog iets bijzonders. Jonathan en David worden echt hartsvrienden. Dat is al opmerkelijk als het gaat over David, als de door God gezalfde nieuwe koning en als het gaat over Jonathan, de eigenlijk afgewezen koning van Israël. Jonathan was de oudste zoon van Saul en daarom, normaal gesproken de opvolger van zijn vader. Deze twee mannen gaan een zeldzaam vriendschapsverband aan. We komen daar later nog op terug. Maar direct na de overwinning op Goliath gebeurde er nog iets.
Er staat dat Saul, David mee neemt naar het paleis en hem niet meer liet terugkeren naar zijn vader. Saul zal niet geweten hebben wie David eigenlijk was en welk plan God met David heeft. En wat doet David dan? Gaat David op zoek naar een mogelijkheid om op de troon terecht te komen? Is hij actief bezig om zich omhoog te werken in de richting van Gods plan? Dat zou bijna logisch lijken. Maar David doet deze dingen juist niet.
David is er nooit op uit geweest om Goliath te willen verslaan, hij werd door zijn vader gestuurd en het overkwam hem. Hij deed toen wel wat een man naar Gods hart zou moeten doen, hij bleef staan terwijl iedereen vluchtte. En nu in het paleis. Hij kende de weg daar al omdat hij voor Saul al meerdere keren op zijn harp had gespeeld. Maar nu heeft Saul blijkbaar een grote strijdbare held in hem gezien. En David doet eigenlijk maar één ding: Hij neemt de plaats in die hem gegeven wordt. Hij zocht deze plaats niet, hij was tot nu toe gewoon herder gebleven.
Het kenmerk van een man naar Gods hart is dat hij trouw is in de kleine dingen, tot het moment dat God hem over de grote dingen gaat aanstellen. Of eigenlijk is hij trouw in de kleine dingen, tot God weer een nieuwe kans geeft. En bij die nieuwe kans doet David wat van hem wordt verwacht. Hij laat zich overal naartoe sturen waar Saul hem naartoe stuurt. Hij blijft trouw aan het gezag dat over hem is gesteld, zelfs als dat gezag is dat door God eigenlijk al is afgewezen! David pakt niet het recht dat hij op dit moment niet heeft, maar hij blijft wachten op Gods tijd. En tot die tijd blijft David trouw in wat hij doet op de plaats die God hem heeft gegeven. Een man of een vrouw naar God hart is iemand die wacht op Gods tijd, en tegelijk doet waar God hem toe roept.
Gebed: Vader, Uw plan gaat verder dan ik kan zien, maar ik geloof dat U uiteindelijk trouw zult belonen en de volgende stap in uw bediening zult geven als ik trouw ben op de plaats die U mij geeft.
