"Ook bent u navolgers geworden van ons en van de Heere, toen u het Woord aannam temidden van veel verdrukking, met blijdschap van de Heilige Geest, zodat u voorbeelden geworden bent voor alle gelovigen in Macedonië en Achaje." (1 Thessalonicenzen 1:6 en 7)
Het is in Thessalonica niet alleen zo dat het Woord van God tot hen is gekomen en ook de kracht van God, waardoor de verkiezing van God duidelijk werd. Gisteren werd al duidelijk dat de verkiezing van God hier bij Paulus niets zegt over gelovigen die maar afwachten of God een keer in je leven begint. De verkiezing zit vooral in het feit dat het Woord van God naar deze gemeente is toegekomen. Dat is verkiezing! En ook de wonderen en tekenen die bij het Evangelie horen. Daardoor blijkt Gods verkiezing.
Dat het niets te maken heeft met het punt dat het geloof je maar geschonken zou moeten zijn, maakt Paulus dan ook nog heel krachtig duidelijk in de volgende verzen. Want wat zegt Paulus dan? Hij benoemd dat de gelovigen navolgers zijn geworden van hen en van de Heer. Dat is een bewijs van Gods verkiezing, zou je zeggen. Alleen het is belangrijk om te zien op welke manier deze gemeente navolgers zijn geworden. Ze zijn dat geworden door het aannemen van het Woord. Opmerkelijk dus dat het ook gaat over het aannemen van het Woord. Want dit is iets actiefs. Ze zijn helemaal niet bezig geweest met woorden als verkiezing. Wat er is gebeurd is dat het Woord en de kracht van God gekomen zijn bij deze gemeente en dat de gelovigen het Woord ook hebben aangenomen. En op het moment dat Paulus dat ziet, spreekt hij over Gods verkiezing, waardoor hij ook dankbaar is.
Deze volgorde zorgt er voor dat alles in evenwicht blijft. En het zorgt er ook nog eens voor dat het woord verkiezing veel breder wordt getrokken. Want ook het horen van Gods Woord is een onderdeel van Gods verkiezing. En vervolgens is het aan de hoorders wat ze er mee doen. Het is ook niet voor niets dat Jezus altijd begint met het bevel tot geloof en niet met Gods werk in een mens. Dat is altijd voor later.
En als je nu echt wil weten wat dit allemaal uitwerkt, moet je ook de volgende tekst nog even lezen. Uiteindelijk is het geloof niet voor henzelf bedoeld. Dat lijken velen nog wel eens te denken. Als ik nu maar binnen ben, dan zien we nog wel wat we verder nog doen. De reden dat jij gered bent, is omdat jij ook weer geroepen wordt om discipelen te maken. Dat zie je ook gebeuren bij de gemeente in Thessalonica. Ze worden tot voorbeelden voor alle gelovigen in de omgeving. Ondanks de verdrukking die er was, werden ze een voorbeeld. Ze waren door hun persoonlijk geloof heen, bezig om anderen ook weer op te bouwen. En waar we dit gaan doen, ervaren we ook dat er veel meer kracht in ons geloof aanwezig zal zijn. Natuurlijk blijven er momenten van strijd, ook in deze gemeente, maar ze leven het geloof uit om zo een zegen te mogen zijn. Van harte aanbevolen en door Jezus daartoe aangespoord!
Gebed: Vader, U koos mij uit, maar ik wil niets anders dan Uw verkiezing doorgeven in elke situatie waar ook ik Uw woord mag brengen. Laat mij een voorbeeld zijn voor velen!
