"Daarom, toen wij dit verlangen niet langer konden verdragen, leek het ons beter om alleen in Athene achtergelaten te worden, en hebben we Timotheüs gestuurd, onze broeder en Gods dienaar en onze medearbeider in het Evangelie van Christus, om u in uw geloof te versterken en te bemoedigen. opdat niemand in verwarring gebracht zou worden in deze verdrukkingen." (1 Thessalonicenzen 3:1-3a) 

Het is eigenlijk behoorlijk opmerkelijk hoe lang Paulus in deze brief doorgaat op het feit dat hij dankbaar is om het geloof van de gemeente en ook hoe hij gewerkt heeft onder hen en uiteindelijk ook dat hij graag terug had willen komen. Eigenlijk geeft hij tot hiertoe, als het gaat om geloofsopbouw niet erg veel mee. Hij bevestigt hen dan wel in hun geloof, maar verder eigenlijk niet. En ook het volgende hoofdstuk gaat dit nog steeds door. Hij begint dan weer door terug te pakken op het feit dat hij niet is gekomen en dat hij dit niet langer kon verdragen.

Als je de vertaling leest dan zegt Paulus dat hij het verlangen om te willen komen, maar wat niet mogelijk was, niet kon verdragen. Maar dan vullen we 'het verlangen' in, want dat staat er niet in het Grieks. Wat kon Paulus eigenlijk niet verdragen? Het is een opmerkelijke constructie als hij zegt zelf graag te willen komen, maar omdat hij niet kon, werd het verlangen zo groot dat hij Timotheüs stuurde. Is dat niet een hele vreemde zin? 

Er is nog iets en dat staat in het derde vers. Hij wil niet at iemand, in deze tijd van verdrukking in verwarring gebracht zou worden. Dat is veel meer de reden dat hij Timotheüs heeft gestuurd, terwijl hijzelf in Athene is achter gebleven. En hoe kwam dat ook al weer? Dat kwam omdat satan hem tegenhield. Paulus heeft het hier dus niet over zijn verlangen dat niet vervuld kon worden, waarom hij iemand anders stuurt. Paulus heeft het er hier over dat satan hem heeft tegengehouden om te gaan met als gevolg dat er verwarring zou kunnen ontstaan door het ontbreken van onderwijs voor deze jonge gelovigen. En daarom stuurt hij Timotheüs. 

We weten niet wat Paulus heeft tegengehouden. Satan zal vast een manier gevonden hebben waardoor Paulus niet weg kon uit Athene. Daar kunnen we allerlei dingen over zeggen, maar het feit blijkt dat Paulus echt geen mogelijkheid krijgt om te gaan. Satan is op verwarring uit, maar Paulus doorziet dit en stuurt iemand die wel kan gaan. Dat is ook leiderschap, misschien wel op de meest bijzondere manier. Het is niet alleen doorzien wat er gebeurt, maar ook nog durven om iemand anders te sturen. Dat is met recht controle loslaten. Zoveel vertrouwen in je medestrijders hebben dat en ander het net zo goed kan doen als dat jij het zou doen. Sterker nog, weten dat God niet afhankelijk is van jouw manier en van jouw woorden, maar dat ook anderen dat in jouw plaats kunnen doen. Loslaten en God laten regeren en sturen. Maar tegelijk ook durven te doorzien wat er gebeurt en daar op te reageren door te regeren. 

Gebed: Vader, hoewel satan soms slim is, vraag ik U of U mij meer en meer inzicht wil geven in zijn tactiek, zodat, zelfs als ik geen kans heb, ik het los durf te laten en een ander kan laten gaan voor Uw werk.