"Door het geloof heeft Mozes, toen hij groot geworden was, geweigerd een zoon van de dochter van de farao genoemd te worden. Hij koos ervoor liever met het volk van God slecht behandeld te worden dan voor een ogenblik het genot van de zonde te hebben." (Hebreeën 11:24 en 25)
Wat zou je liever hebben: Een miljoen op je bankrekening, maar geen vrede met God, of leven in armoede in vrede met God? Wil je liever een andere keus? Vervolgd worden om je geloof, maar wel de kracht van het Koninkrijk ervaren of een luxe leven waarin je alles hebt om te doen wat je wilt? Misschien is je reactie wel: "Waarom kan ik geen luxe leven hebben en toch ook God liefhebben?" Wellicht is dit ook nog wel een optie, maar wat bepaalt hierbij dan jouw levensregels? Mozes had een prachtige keus: Prins aan het koninklijke hof, of met zijn broeders in Gosen slaaf zijn. Blijkbaar was het niet mogelijk om zich af te zonderen van zijn broeders en zelf een leven in overvloed te kiezen en toch te geloven in God.
Ik denk dat wij heel vaak zoeken naar een compromis. Het ene en ook het andere. Een beetje van allebei het beste. Afgelopen tijd raakte mij het lied van Hillsong waarin ze zingen over Jezus: "He have no rival, He have no equal, He have the Nama above all names" Als Jezus de Naam boven alle namen heeft in je leven dan dien je Jezus, zelfs als dat onderdrukking tot gevolg heeft. En daarbij zeg ik niet dat er onderdrukking moet zijn in je leven, maar laten we wel gewoon eerlijk zijn: Jezus volgen kost echt wel wat!
Mozes had een heel mooi leven kunnen hebben, tot hij wist dat zijn toekomst niet aan het hof van de koning van Egypte zou zijn. Hij maakte duidelijke keuzes. In de brief aan de Hebreeën staat dat behoorlijk stellig, terwijl wij in de het boek Exodus dat minder stellig lijken te lezen. Maar Mozes koos er wel voor om het hof te verlaten en zich te begeven onder zijn eigen volk. Wellicht was dat nog niet echt opvallend, dat kunnen voor de ogen van de Egyptische mensen gewoon nieuwsgierige wandelingen zijn geweest.
Tot het moment kwam dat een Egyptische man iemand sloeg die een volksgenoot van Mozes was en Mozes ingreep. Hier maakt Mozes een duidelijke keus. Het zal in die tijd vaak genoeg zijn gebeurd dat de slavendrijvers de Israëlieten sloegen. Maar dit is het moment dat Mozes een keus maakt en hij grijpt in en hij vereenzelvigd zichzelf met zijn eigen volk. En dat leek even onzichtbaar te zijn, tot Mozes later een keer ingrijpt bij twee volksgenoten met ruzie en hij hoort dat het bekend is geworden dat hij een Egyptenaar heeft doodgeslagen.
Het gaat nu even niet over het doodslaan en of dit de oplossing was. Er is maar ene vraag waar het om draait: wil je bij Gods volk behoren, zelfs als dat complete uitstoting tot gevolg heeft? En die vraag is heel heftig. De vraag is eigenlijk hoeveel het mag kosten om Jezus te volgen. Juist als we uitzien naar Zijn komst, wat mag het je dan kosten?
Gebed: Heer, eigenlijk zijn die vragen vandaag heel lastig, want liefst zoeken we een tussenvorm: U wat en de wereld wat. Maar dat is niet wat U vraag: U bent of Heer in ons leven, of U bent het niet. En U bent mijn Heer!
