Thema: Bouwen is de opdracht

"Zij zeiden tegen mij: De overgeblevenen, die uit de gevangenschap daar in het gewest zijn overgebleven, verkeren in grote ellende en in smaad. In de muur van Jeruzalem zijn bressen geslagen en zijn poorten zijn met vuur verbrand." (Nehemia 1:3)

Hoe staat het er met ons land voor? Vind je dat een aparte vraag? Dat is het, denk ik, ook wel een beetje. Een vraag waar je alle kanten mee uit kunt. Maar hoe dan ook zul je wel aanvoelen dat deze vraag bij 'Tijd met God' natuurlijk niet zomaar een vraag is. Kijk, economisch staat Nederland er niet slecht voor, maatschappelijk is er van alles aan de hand, maar hoe staat Nederland er eigenlijk geestelijk voor? Zojuist was ik met iemand in gesprek die een bediening heeft in een moderne stad in Nederland en ik vroeg hem hoeveel procent van de bewoners er op zondag in een kerk zitten. Zijn antwoord was: 1 of 1,5%! En natuurlijk, iemand die niet in de kerk zit kan ook geloven, maar of dat er dan ook voor zorgt dat iemand kan groeien in geloof is een vraag. Maar dat even ter zijde, hoe staat het er met Nederland voor?

Het staat er in Nederland op dit moment misschien wel net zo voor als in Juda terwijl het volk in ballingschap was. Er was in Juda en ook in Israël heel veel misgegaan en uiteindelijk was het hele volk in de ballingschap terecht gekomen. God had ingegrepen, maar ondertussen waren de zeventig jaar van ballingschap voorbij en was er onder Ezra een beweging op gang gekomen die de tempel weer mocht gaan opbouwen. Dat klinkt best wel heel positief en het voelt ook een beetje hoe we in Nederland met allerlei kerkvormen proberen om de kerk weer op te bouwen. En begrijp mij goed, daar is niets mis mee en ik kijk soms naar die kerkvormen en ik word er echt blij van. Maar kijk even wat er gebeurt in de tijd van Ezra. Het boek Ezra eindigt met de toestanden met de heidense vrouwen. De tempel was herbouwd, maar de stad was niet beschermd. Je kunt een land vol met kerken hebben, maar als er in het sociale systeem nog steeds van alles blijft misgaan, raakt de kerk haar zeggingskracht kwijt. Dit is wat er was gebeurd onder Ezra. En zo komen we aan in het boek Nehemia.

Die beide boeken zijn waarschijnlijk één boek geweest. En lees dan even hoe het boek Nehemia begint. Nehemia is in de burcht Susan. Hij was nog gewoon in ballingschap, terwijl er wel een groep terug was naar Juda om de tempel te bouwen. Terwijl hij in de burcht Susan is spreekt hij Hanani, één van zijn broers. Hij kwam samen met de mannen die betrokken waren bij de bouw van de tempel binnen in de burcht. Dan vraagt Nehemia hoe het er in Juda voorstaat. Welk antwoord krijgt hij dan? Degenen die daar overgebleven zijn verkeren in grote ellende en smaad. Ze zijn onbeschermd en het is onmogelijk om de offerdienst weer op te bouwen.

Weet je wat opvalt in het boek Nehemia? Bouwen aan de kerk en bouwen aan de stad zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je kunt wel bouwen aan de kerk, maar zonder dat je verbindingen legt met de stad, kom je nergens. Bouwen is niet alleen de opdracht voor de kerk als plaats van aanbidding, bouwen is ook de opdracht als het gaat om het bouwen aan de samenleving, namens de kerk en vanuit de kerk. De kerk is namelijk bedoelt om een stad te laten bloeien en als we alleen gericht zijn op de kerk en de stad laten voor wat het is, blijkt dat de tempel het niet eens redt. Er moest onder Nehemia niet alleen aan de tempel worden gebouwd, maar ook aan de stad. Kennelijk is het sociale domein ook als een bescherming bedoeld voor de kerk. Op deze manier zullen we samen eens kijken naar de herbouw van Jeruzalem in het boek Nehemia. Bouw jij mee?

Gebed: Heer, bouw Uw Koninkrijk en ons land! En laat ons zien hoe wij daaraan mee mogen werken.