Thema: Heeft lijden zin?
“Want zoals het lijden van Christus overvloedig over ons komt, zo is door Christus ook onze vertroosting overvloedig.” (2 Korinthe 1:5)
Hoe meer je op Jezus lijkt, hoe meer je ook lijdt. Die stelling die durf ik wel aan. Hoe meer jij voelt wat Jezus voelt en hoe meer jij ziet wat Jezus ziet, hoe meer komt het lijden overvloedig over je. Paulus heeft het in de tweede brief aan de Korinthiërs over het lijden van Christus dat overvloedig over ons komt. Dan moeten we het eerst nog even hebben over het lijden van Christus. Wat is dat lijden eigenlijk?
Ik merk maar al te vaak dat er dan direct naar de lijden aan het kruis wordt gekeken. Dat is dan het lijden van Christus. Maar dat kan het niet zijn, wat Paulus bedoelt, want het lijden van Christus zou ook over ons moeten komen. Ik weet niet of jij de geloofsbelijdenis kent die in veel kerken regelmatig wordt voorgelezen? Ik kan mij enorm er aan storen als die als een automatisme gelezen wordt. Dan komt men uit bij de zin: ‘Die geleden heeft, onder Ponitus Pilatus is gekruisigd, gestorven en begraven’. Die zin klopt, maar hij klopt alleen als je hem goed leest. Als je de komma vergeet, klopt het niet. Het is namelijk niet zo dat Jezus alleen heeft geleden onder Pontius Pilatus. Het lijden van Jezus begon toen Hij in de hemel besloot om naar deze aarde te gaan.
Jezus leed toen Hij de hemel verliet, Hij leed in de voerbak, Hij leed toen Hij geboren werd, maar Hij leed ook toen Hij onrecht zag, ongeloof voelde en weerstand zag op Zijn boodschap. Jezus leed aan elke vorm van onvolmaaktheid. Alles wat niet meer was zoals in het paradijs, daar leed Jezus aan. Het toppunt van Zijn lijden was de kruisdood, maar alles daarvoor was ook lijden.
Als je er zo naar kijkt klopt de stelling waar we net mee begonnen: ‘Hoe meer je op Jezus lijkt, hoe meer je ook lijdt’. Wat Jezus heeft pijn gedaan, omdat het elk doel miste dat bij de schepping bedoeld was, gaat jou ook pijn doen. Daarom schrijft Paulus dat het lijden van Jezus overvloedig over ons komt. Toch is dat niet waar hij dan stopt, maar hij verbindt dit gelijk met een belofte, zoals we dat eerder ook al zagen met ‘genade’. Zoals het lijden van Jezus overvloedig is, zo is ook de vertroosting door Jezus overvloedig.
Met andere woorden: Als jij het lijden toestaat om het je te laten raken. Als jij dus je hart durft te laten raken, dan is de pijn die dat doet niet blijvend, maar komt er ook net zoveel vertroosting bij als dat het lijden groot is. Het stopt dus niet met het feit dat jij lijdt aan de gebrokenheid en onvolmaaktheid. Dan komt er juist ook iets anders in beeld. Je komt mensen tegen die het lijden niet willen zien en erkennen. Voor hen is er dus ook geen troost, maar als jij wilt lijden aan de gebrokenheid en onvolmaaktheid, zoals ook Jezus heeft geleden, op dat moment komt er ook troost. Je gaat niet onder in de pijn, maar je ontvangt overvloedig veel troost door Jezus.
Misschien moet ik je eerlijk de vraag stellen: Mag het lijden je hart raken? Als dat zo is, weet dan dat je ook troost zult ontvangen van Jezus Zelf. Hij Die precies weet waar jij doorgaat, Hij zal je troosten in het lijden dan je voelt en ervaart.
Gebed: Heer, ik dank en prijs U voor Wie U bent en dat U mij troost als ik het lijden onder ogen wil zien.
